| dc.contributor.author | شاهسواری, فاطمه | fa_IR |
| dc.contributor.author | پور محمدی, محمد | fa_IR |
| dc.contributor.author | فره‌وش, محمد حسین | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T00:26:25Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T00:26:25Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T00:26:25Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T00:26:25Z | |
| dc.date.issued | 2005-07-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1384-04-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | شاهسواری, فاطمه, پور محمدی, محمد, فره‌وش, محمد حسین. (1384). بررسی فراوانی ژنژیویت در بیماران بتا تالاسمی ماژور. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 14(54), 71-76. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2008-4048 | |
| dc.identifier.issn | 2008-4056 | |
| dc.identifier.uri | http://journal.gums.ac.ir/article-1-530-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/556785 | |
| dc.description.abstract | چکیده
مقدمه: بیماران بتا تالاسمی ماژور به صورت منظم خون دریافت می‌کنند. این بیماران برحسب شدت بیماری، نحوه و عوارض درمان ممکن است به بیماری‌های قلبی،کبدی ویا دیابت مبتلا شوند، در نتیجه باید تحت مراقبت و معاینات منظم پزشکی قرار گیرند. متأسفانه مشکلات دهانی و دندانی در این بیماران کمتر مورد توجه قرار گرفته است. اطلاعات موجود در منابع راجع به فراوانی ژنژیویت در این بیماران کم بوده و محققین نظرهای مختلفی را بیان نموده اند
هدف: این مطالعه به بررسی فراوانی ژنژیویت با استفاده از شاخص لثه‌ایGingival Index=GI))در بیماران بتا تالاسمی ماژور و مقایسه آنان با افراد سالم پرداخته است.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی با انتخاب گروه کنترل بوده است. 58 بیمار در درمانگاه انجمن تالاسمی ایران و 58 فرد سالم(مراجعین دانشکده و همراهان سالم بیماران) از نظرشاخص لثه‌ای مورد بررسی قرار گرفتند. دو گروه از نظر سن، جنس، وضعیت اقتصادی-اجتماعی و بهداشت دهان همسو(match) شدند.
نتایج: 39 نفر از بیماران، ژنژیویت خفیف و 19 نفر ژنژیویت متوسط داشتند در گروه شاهد 55نفر مبتلابه ژنژیویت خفیف و 3 نفر مبتلا به ژنژیویت متوسط بودند. هیچ یک از بیماران یا افراد سالم ژنژیویت شدید نداشتند. از نظر آماری تفاوت معنی‌داری بین شاخص لثه‌ای دو گروه دیده شد(01/0P<).
میانگین میزان فریتین سرم در گروه بیمار ng/ml 67/1758 بود و 39 نفر از بیماران طحال برداری شده بودند. بین میزان فریتین سرم و طحال برداری با شاخص لثه‌ای همبستگی مشاهده نشد.
نتیجه گیری: افزایش ژنژیویت در بیماران بتا تالاسمی ماژور نشان می‌دهد که این بیماران باید مورد توجه خاص دندانپزشکی( به خصوص از نظر وضعیت لثه) قرار گیرند. | fa_IR |
| dc.format.extent | 129 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی گیلان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Guilan University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | تالاسمی بتا | fa_IR |
| dc.subject | تالاسمی- بتا- عوارض | fa_IR |
| dc.subject | التهاب لثه | fa_IR |
| dc.subject | تخصصي | fa_IR |
| dc.title | بررسی فراوانی ژنژیویت در بیماران بتا تالاسمی ماژور | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 14 | |
| dc.citation.issue | 54 | |
| dc.citation.spage | 71 | |
| dc.citation.epage | 76 | |
