بررسی آگاهی، نگرش و عملکرد پلیس راهنمایی و رانندگی ناجا در زمینه سوانح ترافیکی و تعیین نیاز‌سنجی آموزشی آنان

Abstract

چکیده مقدمه: سوانح ترافیکی یکی از دلایل مرگ و ناتوانی در تمام دنیا است. تعیین آگاهی و نگرش و عملکرد پلیس راهنمایی رانندگی در زمینه سوانح ترافیکی سبب ارتقای برنامه‌ریزی‌های پیشگیری از سوانح ترافیکی و پی‌آمدهای آن خواهد بود. هدف: تعیین دانش، نگرش و عملکرد(KAP) و نیاز سنجی آموزشی پلیس راهنمایی و رانندگی در زمینه سوانح ترافیکی. مواد وروش‌ها: در یک مطالعه توصیفی از بین کلیه نیروهای راهنمایی و رانندگی شهر تهران، 185 نفر به‌طور تصادفی انتخاب و میزان آگاهی، نگرش و عملکرد آنان در زمینه سوانح ترافیکی بررسی شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه ساختار یافته حاوی 100 سوال در سه حیطه دانش، نگرش و عملکرد توسط کارشناسان آموزش‌دیده پس از اخذ رضایت‌نامه از نمونه‌ها تکمیل شد. در این پرسشنامه یک سئوال باز برای تعیین نیاز آموزشی افراد نیز طراحی و روایی پرسشنامه با اعتبار محتوی و پایایی آن توسط آزمون مجدد ( 8/0 =r) تعیین شد. امتیاز بر اساس چارک‌های آماری از نمره به‌دست آمده آزمودنی‌ها دسته‌بندی شد. نتایج: میانگین و انحراف معیار سن جامعه مورد بررسی 8/6 ±4/33 سال بود. آگاهی خوب در سطوح تحصیلی کارشناسی تفاوت معنی‌داری نسبت به سایر سطوح تحصیلی نشان داد (01/0p<). در سطوح تحصیلی کارشناسی ارشد، پایین‌ترین میزان در سه حیطه آگاهی (6/0درصد متوسط)، نگرش (6/0درصد خوب) و عملکرد (7/درصد0 متوسط) نسبت به سایر سطوح تحصیلی مشاهده شد. در بین افسران میانی، میزان آگاهی خوب با 63 درصد و میزان عملکرد خوب با 76 درصد تفاوت معنی‌داری را با سایر رده‌ها نشان داد (001/0p<). نگرش خوب در بین مشاغل عملیاتی تفاوت معنی‌داری (005/0p<) را با انواع دیگر مشاغل داشت. در زمینه نیازهای آموزشی افراد بالاترین اولویت به ارتقا اطلاعات علمی به سطح روز دنیا اختصاص یافت. نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد که پلیس راهنمایی و رانندگی نیاز به آموزش، تغییر نگرش و ارتقای عملکرد به‌ویژه در بین افسران ارشد و سطوح تحصیلی کارشناسی ارشد و بالاتر دارد. برنامه آموزشی مناسب و تدارم آن یک کلید اصلی برای کاهش سوانح ترافیکی است.