نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorداوودی کیاکلایه, علیfa_IR
dc.contributor.authorفرحبد, فرزینfa_IR
dc.contributor.authorگودرزوند‌چگینی, مهردادfa_IR
dc.contributor.authorریماز, سیامکfa_IR
dc.contributor.authorکوچکی‌نژاد ارم‌ساداتی, لیلاfa_IR
dc.contributor.authorاکبری, محبوبهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T00:25:40Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T00:25:40Z
dc.date.available1399-08-23T00:25:40Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T00:25:40Z
dc.date.issued2015-01-01en_US
dc.date.issued1393-10-11fa_IR
dc.identifier.citationداوودی کیاکلایه, علی, فرحبد, فرزین, گودرزوند‌چگینی, مهرداد, ریماز, سیامک, کوچکی‌نژاد ارم‌ساداتی, لیلا, اکبری, محبوبه. (1393). بررسی فرسودگی شغلی پرستاران شاغل در یک مرکز ترومای سطح اول. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 23(92), 24-30.fa_IR
dc.identifier.issn2008-4048
dc.identifier.issn2008-4056
dc.identifier.urihttp://journal.gums.ac.ir/article-1-915-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/556740
dc.description.abstractچکیده مقدمه: فرسودگی شغلی می‌تواند برکیفیت زندگی شخصی، خانوادگی و حرفه‌ای فرد تاثیر گذاشته و به صورت یک مساله جدی مد‌نظر قرار گیرد. بخش‌های مختلف کاری یکی از عوامل تاثیر‌گذار بر فرسودگی شغلی پرستاران است. هدف: بررسی و مقایسه فرسودگی شغلی پرستاران شاغل در بخش‌های مختلف یک مرکز ترومای سطح اول. مواد و روش‌ها: این پژوهش مطالعه‌ای مقطعی در سال1391 جامعه مورد مطالعه 214 پرستار بخش‌های مختلف مرکز آموزشی درمانی پورسینای رشت بود. دو پرسشنامه اطلاعات دموگرافی و فرسودگی شغلی Maslach، شامل سه بعد خستگی هیجانی(9گویه)، مسخ شخصیت(5 گویه) و کاهش احساس بی‌کفایتی شخصی( 8 گویه) بین پرستاران پخش شد و هر سه بعد، از دو جنبه دفعه و شدت اندازه‌گیری شد، داده‌ها پس از جمع‌آوری با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 18 و آزمون ناپارامتری کراسکال والیس با سطح معنی‌داری 05/0P= تجزیه تحلیل شد. نتایج: در بعد کاهش احساس کفایت شخصی بخش جراحی اعصاب بیشترین دفعه‌ها (14/36) و بیشترین شدت (76/35) و بخش دفتر پرستاری کمترین دفعه‌ها (91/44) و کمترین شدت (27/43) فرسودگی نسبت به سایر بخش‌ها را داشت. دفعه‌های خستگی هیجانی در تمام بخش‌ها در سطح متوسط و شدت آن در 7/77% در سطح کم بود. دفعه‌ها کاهش احساس کفایت شخصی با این‌که در 3 بخش(3/33%) در سطح متوسط و بقیه در سطح کم بود ولی شدت آن در 2/22% بخش‌ها در سطح زیاد و در 8/77% در سطح متوسط بود. در این بعد از لحاظ آماری دفعه‌ها و شدت فرسودگی در بخش‌های مختلف معنی‌دار نشان داد (05/0>P). دفعه‌ها مسخ شخصیت کم‌و‌بیش در 5/44% بخش‌ها در سطح متوسط و در 5/55% دیگر در سطح کم و شدت آن در 5/33% بخش‌ها در سطح متوسط و در 5/66% در سطح کم بود. نتیجه‌گیری: پرستاران در بعد کاهش احساس کفایت شخصی از نظر دفعه و شدت نسبت به ابعاد دیگر، فرسودگی بالایی دارند و مدیران می‌توانند با مداخله سودمند فرسودگی شغلی را کاهش داده و انگیزه شغلی را در پرستاران بالا برند.fa_IR
dc.format.extent197
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Guilan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectپرستاران بیمارستانfa_IR
dc.subjectفرسودگی شغلیfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleبررسی فرسودگی شغلی پرستاران شاغل در یک مرکز ترومای سطح اولfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.citation.volume23
dc.citation.issue92
dc.citation.spage24
dc.citation.epage30


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد