نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorآغبالی, امیر علاfa_IR
dc.contributor.authorوثوق حسینی, سپیدهfa_IR
dc.contributor.authorمرادزاده, منیرfa_IR
dc.contributor.authorسینا, محمودfa_IR
dc.contributor.authorکوچکی, احمدfa_IR
dc.contributor.authorمحمودی, سید مصطفیfa_IR
dc.contributor.authorرخشاد, حسنfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T00:24:04Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T00:24:05Z
dc.date.available1399-08-23T00:24:04Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T00:24:05Z
dc.date.issued2012-11-01en_US
dc.date.issued1391-08-11fa_IR
dc.identifier.citationآغبالی, امیر علا, وثوق حسینی, سپیده, مرادزاده, منیر, سینا, محمود, کوچکی, احمد, محمودی, سید مصطفی, رخشاد, حسن. (1391). بررسی ده ساله ابتلای به کارسینوم سلول سنگفرشی دهان در استان گیلان. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 21(84), 71-76.fa_IR
dc.identifier.issn2008-4048
dc.identifier.issn2008-4056
dc.identifier.urihttp://journal.gums.ac.ir/article-1-61-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/556654
dc.description.abstractمقدمه: سرطان دهان یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها و یکی از ده علت اول مرگ ومیر در سراسر جهان است. در بین انواع سرطان های دهان کارسینوم سلول سنگفرشی (OSCC) بالاترین شیوع و میزان بقا ی کمی دارد. مطالعه اپیدمیولوژی OSCC و همچنین شیوع و ارتباط آن با سن، جنس و محل ضایعه می‌تواند اطلاعات مهمی در اختیار متخصصان مربوط و همچنین کارشناسان امور سلامت قرار دهد. هدف: بررسی فراوانیOSCC به تفکیک سن، جنس ومحل ضایعه در استان گیلان(87-1378) مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی /گذشته نگر پرونده 12686 بیمار مبتلا به سرطان که در بایگانی شبکه ثبت سرطان معاونت بهداشتی استان گیلان بین سال‌های 1378 تا 1387 وجود داشت بررسی شد. اطلاعات فردی شامل سن، جنس، نوع سرطان و محل بروز ضایعه استخراج و با استفاده از آزمون‌های آماری مجذور کای وکروسکال والیس ونرم افزار 15/SPSS مقایسه شد. نتایج: از کل موارد بدخیمی گزارش شده در مدت ده سال، 2364 مورد(6/18%) مربوط به سرطان‌های سر و گردن است که SCC خود 1152 مورد (7/48%) از سرطان‌های سر و گردن را شامل می‌شود. نسبت مرد به زن 7/1 به 1 با میانگین سنی 41/15±41/63 سالگی بوده است. بیشترین محل ابتلا زبان با 2/35 درصد و ناحیه بوکال با4/24 درصد موارد بودند.37 بیمار(28% ) از کل بیماران در گروه سنی بین 80 -70 سالگی بیشترین گروه سنی مبتلا به OSCC را شامل می‌شد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان‌دهنده فراوانی OSCC در دهه هشتم سنی مبتلایان است. یافته مهم دیگر فراوانی بیشتر موارد ابتلای زبان در افراد جوان‌تر می‌باشد.fa_IR
dc.format.extent192
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Guilan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectبیماری‌‌های دهانfa_IR
dc.subjectسرطان‌های دهانfa_IR
dc.subjectکارسینوم سلول سنگفرشیfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleبررسی ده ساله ابتلای به کارسینوم سلول سنگفرشی دهان در استان گیلانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی بیرجندfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.citation.volume21
dc.citation.issue84
dc.citation.spage71
dc.citation.epage76


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد