ارتباط سبک‌های یادگیری براساس نظریه کلب با موفقیت تحصیلی دانشجویان پرستاری و مامایی

Abstract

مقدمه: در یک نظام آموزشی موفق، سبک یادگیری دانشجویان‌به‌عنوان یکی از عوامل تأثیرگذار بر پیشرفت تحصیلی همواره مورد توجه است. آگاهی از سبک یادگیری دانشجویان، در استفاده بهینه از انواع سبک‌های یادگیری و اتخاذ روش تدریس مناسب به استادان کمک می‌نماید. هدف: تعیین ارتباط بین سبک‌های یادگیری براساس نظریه کلب با موفقیت تحصیلی در دانشجویان پرستاری و مامایی. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی- توصیفی تحلیلی، 176نفر از دانشجویان پرستاری و مامایی دانشکده پرستاری و مامایی شهید بهشتی رشت به شیوه سرشماری و با استفاده از پرسش‌نامه استاندارد سبک‌های یادگیری کلب بررسی شدند. میانگین معدل نمره کلیه دانشجویان به‌عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته و برای تعیین میزان تبین هر یک از مولفه‌های تغییرپذیر یادگیری در پیشرفت تحصیلی دانشجویان، از آزمون X2، t تست و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج: میانگین سبک‌های یادگیری نشانگر آن بود که اولویت‌های سبک یادگیری در کل دانشجویان هم‌گرا(7/6±51/35)، جذب کننده(5/6±2/35) است. بین سبک یادگیری دو گروه دانشجویان، اختلاف معنی‌دار بدست نیامد. میانگین معدل نمره ‌در دانشجویان پرستاری(6/1±46/15) و در دانشجویان مامایی(6/1±81/14) بود. بین انواع سبک‌های یادگیری چهارگانه و موفقیت تحصیلی در دانشجویان رابطه آماری معنی‌دار یافت نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به برخورداری بیشتر دانشجویان از سبک‌های یادگیری هم‌گرا و جذب کننده پیشنهاد می‌شود از محیط‌های یادگیری متناسب با این سبک‌ها از جمله پافشاری بر کاربرد عملی مطالب و واداشتن دانشجویان به موشکافی مسائل در آموزش استفاده شود.