نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorترنگ, علیرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T00:23:49Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T00:23:50Z
dc.date.available1399-08-23T00:23:49Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T00:23:50Z
dc.date.issued2013-07-01en_US
dc.date.issued1392-04-10fa_IR
dc.identifier.citationترنگ, علیرضا. (1392). فراوانی ناهنجاری کروموزومی و آپوپتوز ناشی از اشعه گاما در لکوسیت‌های خون محیطی مبتلایان به هموگلوبین H. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 22(86), 1-11.fa_IR
dc.identifier.issn2008-4048
dc.identifier.issn2008-4056
dc.identifier.urihttp://journal.gums.ac.ir/article-1-24-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/556633
dc.description.abstractمقدمه: تالاسمی‌آلفا بیماری کم‌خونی ژنتیکی و بیشتر شایع در آسیای جنوب شرقی، منطقه مدیترانه و جنوب ایران است. به‌طورکلی، تالاسمی‌آلفا به گروه‌های کوچک‌تری تقسیم می‌شودکه مهم‌ترین آنها عبارتند از: حامل خاموش، تالاسمی‌آلفا مینور، بیماری هموگلوبین H و تالاسمی‌آلفا ماژور(هیدروپس فتالیس). هدف: بررسی میزان ناهنجاری کروموزومی و آپوپتوز در لکوسیت افراد دچار بیماری هموگلوبین H در مقایسه با افراد سالم پیش و پس از تیمار با 3 گری اشعه گاما مواد وروش‌ها: لکوسیت‌های خون محیطی 10 بیمار هموگلوبین H به همراه لکوسیت‌های خون محیطی 10 فرد سالم به‌طور جداگانه مورد تابش 3 گری پرتو گاما قرار داده‌شدند. بروز ناهنجاری کروموزومی پس از 48 ساعت از هر نمونه 70 متافاز بررسی شد. پس از 48 ساعت میزان آپوپتوز القایی و بی‌درنگ پس از خون‌گیری با آزمون کامت خنثی مورد ارزیابی قرار گرفت. تمام این مرحله برای هر یک از افراد دو گروه بدون تابش لکوسیت‌های خون محیطی، تکرار و با نمونه‌های مورد تابش مقایسه و آنالیز آماری با نرم‌افزار 15V SPSS انجام شد. نتایج: نقاط شکست ناشی از القای پرتوها در بیماران دچار هموگلوبین H در تمام کروموزوم‌ها و افراد سالم به‌جزء کروموزوم ‌شماره 1، متناسب با طول کروموزوم‌ها و بر مبنای محتوای DNA به‌طور تصادفی در طول کروموزوم‌ پخش شده بود. درصد آپوپتوز در افراد دچار بیماری هموگلوبین H بلافاصله پس از خون‌گیری و همچنین پس از 48 ساعت نسبت به افراد سالم بیشتر و از نظر آماری معنی‌دار بود (01/0 P<). درصد آپوپتوز نمونه‌های تیمار 3 گری اشعه پس از 48 ساعت در هر دو گروه کنترل و بیمار به میزان بسیار قابل توجهی افزایش یافته بود (01/0 P<). نتیجه‌گیری: دور نگهداشتن بیماران هموگلوبین H از مواد فیزیکی و شیمیایی که آسیب‌ اکسیداتیو DNA ایجاد می‌کند، ممکن است به بهبود مدیریت این بیماران کمک کند.fa_IR
dc.format.extent255
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Guilan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectآپوپتوزfa_IR
dc.subjectآزمون کامتfa_IR
dc.subjectاشعهfa_IR
dc.subjectتالاسمی آلفاfa_IR
dc.subjectمتافازfa_IR
dc.subjectناهنجاری کروموزومیfa_IR
dc.subjectهموگلوبین اچfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleفراوانی ناهنجاری کروموزومی و آپوپتوز ناشی از اشعه گاما در لکوسیت‌های خون محیطی مبتلایان به هموگلوبین Hfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentپژوهشکده بیوتکنولوژی ایرانfa_IR
dc.citation.volume22
dc.citation.issue86
dc.citation.spage1
dc.citation.epage11


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد