مقایسه سطح سرمی یون منیزیوم در بیماران ضربه سروصدمه به اندام، در بخش مراقبت ویژه
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
117.0کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textپژوهشي
زبان مدرک
فارسیچکیده
مقدمه: اختلالات الکترولیتی در بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه شایع می باشد و منیزیوم یکی از مهمترین یونهایی است که اختلال آن موجب بی‌ثباتی همودینامیک، اختلال عملکردقلب و عروق ، ضعف عضلانی ، تشنج ، شکست در جدا سازی بیمار از حمایت تنفسی و تغییر میزان سایریونهای با اهمیت می‌شود. زمان شروع اختلالات سطح سرمی منیزیوم پس از صدمات و تأثیر نوع صدمات بر این تغییرات درمقاله حاضر مورد بررسی قرار گرفته است.
هدف: در این مطالعه توصیفی تحلیلی سطح سرمی یون منیزیوم بیماران ضربه سر با بیماران صدمه به اندام درهنگام ورود به بخش مراقبت ویژه در سال 1380 مقایسه گردید .
مواد و روش‌ها: نمونه ها شامل 30 بیمار ضربه سر و 30 بیمار دچار ترومای اندام بستری شده در بخش مراقبت‌ویژه پس از 24 ساعت اقامت در اورژانس بودند، دو گروه سابقه بیماری زمینه‌ای نداشتند و سابقه مصرف‌دارو را نیز نداشتند و از نظر جنس مشابه بودند. روش اندازه گیری منیزیوم Calorimetric Spectrophotometry بود و با ماده Xylidylblue انجام می گرفت .آزمون آماری مورد استفاده
T – student و تست دقیق فیشر بود
در زمان ورود به بخش مراقبت ویژه از بیمار نمونه خون جهت بررسی سطح سرمی یون منیزیوم‌گرفته شد.
نتایج: نتایج حاصل نشان داد که میانگین سطح سرمی Mg در گروه ضربه سر meq / L 19/0 ± 84/1 ودر گروه صدمه به اندامmeq/L
29/0 ±23/2 بود و اختلاف سطح منیزیوم دو گروه از نظر آماری تفاوت‌معنی‌دار داشت (P
کلید واژگان
الکترولیت هابخش مراقبت ویژه
منیزیم
تخصصي
شماره نشریه
44تاریخ نشر
2003-01-011381-10-11
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی گیلانشاپا
2008-40482008-4056
