| dc.contributor.author | شاهسواری, فاطمه | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T00:22:06Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T00:22:06Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T00:22:06Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T00:22:06Z | |
| dc.date.issued | 2006-10-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1385-07-09 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | شاهسواری, فاطمه. (1385). بررسی پوسیدگی دندان‌ها(DMF) در بیماران بتا تالاسمی ماژور. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 15(59), 69-74. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2008-4048 | |
| dc.identifier.issn | 2008-4056 | |
| dc.identifier.uri | http://journal.gums.ac.ir/article-1-451-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/556540 | |
| dc.description.abstract | چکیده
مقدمه: بیماران بتا تالاسمی ماژور به صورت منظم خون دریافت می‌کنند و ممکن است برحسب شدت بیماری، نحوه و عوارض درمان به بیماری‌های قلبی،کبدی یا دیابت مبتلا شوند. پس این بیماران باید مورد مراقبت و معاینه های منظم پزشکی قرار گیرند. ارتباط پوسیدگی دندان با برخی بیماری‌ها مشخص شده است اما متأسفانه مشکلات دهان و دندان در این بیماران کمتر مورد توجه قرار گرفته است و اطلاعات موجود در مورد فراوانی پوسیدگی دندانی در این بیماران کم بوده و محققان نظرهای مختلفی بیان کرده‌اند.
هدف: این مطالعه به بررسی فراوانی پوسیدگی دندانی DMF) ) در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور و مقایسه آن با گروه کنترل(افراد سالم) می پردازد.
مواد و روش‌ها: مطالعه از نوع مقطعی با انتخاب گروه کنترل بوده است.60 بیمار در درمانگاه انجمن تالاسمی ایران و 60 فرد سالم (مراجعان دانشکده و همراهان سالم بیماران) از نظرشاخصDMF(Decay Missing Filling) مورد بررسی قرار گرفتند. دو گروه از نظر سن، جنس، وضعیت اقتصادی- اجتماعی و بهداشت دهان، مصرف مواد پوسیدگی زا و تکرر مصرف آن‌ها همسان سازی(match) شدند.
نتایج: متوسط DMF در گروه بیمار 3/7 با انحراف معیار 80/3 و در گروه کنترل 26/7 با انحراف معیار 73/3 بود. بین DMF گروه بیمار و کنترل تفاوت معنی‌داری بدست نیامد. متوسط D و Fبه ترتیب در گروه بیمار 55/5 و33/1و در گروه کنترل 63/3 و 48/3بود. از نظر آماری بین D و F گروه بیمار و کنترل تفاوت معنی‌دار بود به این صورت که تعداد دندان‌های پوسیده در گروه بیمار بیش از کنترل و برعکس تعداد دندان‌های پر شده در گروه کنترل بیشتر از گروه بیمار بود. از نظر آماری بین DMF دختران و پسران گروه بیمار و کنترل اختلاف معنی‌دار دیده نشد.
نتیجه‌گیری: بین DMF گروه بیمار و شاهد، تفاوت معنی‌دار نبود. به نظر می‌رسد که ارتباطی بین بتا تالاسمی ماژور و پوسیدگی دندان وجود نداشته باشد. با پیشرفت روش‌های درمانی و تشخیص زودرس تالاسمی، طول عمر این بیماران رو به افزایش است. تعداد دندان‌های پوسیده بیشتر در بیماران نسبت به گروه کنترل، لزوم معاینه دندان‌ها و پر کردن این دندان‌های پوسیده را می‌رساند. | fa_IR |
| dc.format.extent | 177 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی گیلان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Guilan University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | پوسیدگی‌های دندان | fa_IR |
| dc.subject | تالاسمی بتا | fa_IR |
| dc.subject | دندان پوسیده- افتاده یا پر شده | fa_IR |
| dc.subject | تخصصي | fa_IR |
| dc.title | بررسی پوسیدگی دندان‌ها(DMF) در بیماران بتا تالاسمی ماژور | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 15 | |
| dc.citation.issue | 59 | |
| dc.citation.spage | 69 | |
| dc.citation.epage | 74 | |
