| dc.contributor.author | بابایی, پروین | fa_IR |
| dc.contributor.author | دمیرچی, ارسلان | fa_IR |
| dc.contributor.author | عصارزاده, محسن | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T00:20:15Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T00:20:15Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T00:20:15Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T00:20:15Z | |
| dc.date.issued | 2003-07-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1382-04-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | بابایی, پروین, دمیرچی, ارسلان, عصارزاده, محسن. (1382). تاثیر یک فعالیت شدید هوازی بر ایمونوگلوبولین های G و A سیستم ایمنی. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 12(46), 1-6. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2008-4048 | |
| dc.identifier.issn | 2008-4056 | |
| dc.identifier.uri | http://journal.gums.ac.ir/article-1-732-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/556413 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: واکنشهای سیستم ایمنی به عوامل استرس زا از جمله موضوعات مورد توجه محققین می‌باشد.ورزش و فعالیت بدنی بعنوان عامل استرس زا،با توجه به شدت، مدت، مسافت وتکرار می تواند عملکرد سیستم ایمنی را تحت تاثیر قرار دهد. بررسی فعالیتهای شدید خسته کننده و تاثیر آن برسیستم ایمنی می تواند اطلاعات مفید و ارزشمندی را در خصوص چگونگی طراحی و اجرای فعالیتهای ورزشی ، در اختیار محققین ، مربیان و ورزشکاران قرار دهد.
هدف: هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر فعالیت شدید هوازی تا مرز خستگی (90% ضربان قلب) بر میزان ایمونوگلولین های A و G سرم پسران دانشجو بود.
مواد و روش ها:تعداد 21 نفر از دانشجویان به عنوان آزمودنی های تحقیق انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی ( 11=n ) و کنترل
(10=n ) تقسیم شدند. میانگین سن ، وزن و قد برای گروه تجربی و کنترل به ترتیب ( 9/21 سال ) و( 7/22 سال)، (70کیلوگرم) و (68 کیلوگرم) ،
( 5/174 سانتی متر) و (1/170 سانتی متر ) بود. گروه تجربی در یک جلسه فعالیت شدید هوازی که شامل تست استاندارد بروس تا مرز خستگی بود شرکت کردند و گروه کنترل فعالیتهای عادی روزمره خود را داشتند. برای بررسی تاثیر فعالیت شدید هوازی در دو نوبت بلافاصله قبل و بعد از فعالیت ورزشی از آزمودنی‌ها نمونه گیری خونی به عمل آمد. نمونه های خونی دریافت شده به آزمایشگاه منتقل و میزان IgG وIgA به روش ایمونودیفیوژن تک شعاعی (SRID) اندازه گیری شد.
نتایج: پس‌ازتجزیه و تحلیل‌اطلاعات مشخص شدکه میانگین سطوح IgG وIgA گروه تجربی پس‌ازفعالیت کاهش معنی‌داری رانشان داد.(01/0< p)
نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق بیانگر آن است که فعالیتهای شدید هوازی تا مرز خستگی بر میزان ایمونوگلوبولین های A و G سرم پسران دانشجو تاثیر معنی داری دارد. داده های بدست آمده احتمالا به افزایش غلظت کورتیزول, هورمونهای دیگر و میزان فعالیت گلوتامین متعاقب ورزش مربوط می‌گردد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 147 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی گیلان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Guilan University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | ایمونوگلوبولین ها | fa_IR |
| dc.subject | دستگاه ایمنی | fa_IR |
| dc.subject | ورزش | fa_IR |
| dc.subject | تخصصي | fa_IR |
| dc.title | تاثیر یک فعالیت شدید هوازی بر ایمونوگلوبولین های G و A سیستم ایمنی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 12 | |
| dc.citation.issue | 46 | |
| dc.citation.spage | 1 | |
| dc.citation.epage | 6 | |
