| dc.contributor.author | صادقی, شیوا | fa_IR |
| dc.contributor.author | اسمی, فاطمه | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T00:19:57Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T00:19:58Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T00:19:57Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T00:19:58Z | |
| dc.date.issued | 2007-04-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1386-01-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | صادقی, شیوا, اسمی, فاطمه. (1386). مقایسه کلینیکی رادیوگرافی خارج دهانی همراه با فیلم معمولی پری اپیکال با روش داخل دهانی در تخمین طول کارکرد دندانهای مولر در اندودانتیکس. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 16(61), 15-21. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2008-4048 | |
| dc.identifier.issn | 2008-4056 | |
| dc.identifier.uri | http://journal.gums.ac.ir/article-1-393-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/556390 | |
| dc.description.abstract | چکیده
مقدمه: تخمین طول کارکرد کانال دندان برای آماده‌سازی بیومکانیکی و پرکردن کانال ریشه، یکی از مهم ترین مراحل درمان اندودانتیک است. به طور معمول این تخمین با رادیوگرافی داخل دهان انجام می‌شود. بعضی از بیماران در تحمل فیلم(تکنیک داخل دهانی) و یا سنسور(تکنیک رادیوگرافی دیجیتال) ناتوان‌هستند.
هدف: بررسی نوعی تکنیک رادیوگرافی خارج دهانی(که فیلم معمولی پری اپیکال در خارج دهان قرار می گیرد) برای بیمارانی است که در تحمل فیلم در تکنیک داخل دهانی ناتوان هستند و مقایسه کلینیکی آن با روش داخل دهانی در تخمین طول کارکرد دندانهای مولر در اندودانتیکس.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی- توصیفی، از 33 بیمار داوطلب که دندان های آسیای بزگ یا مولر تحت درمان ریشه و در مرحله فایل اولیه داشتند دو تصویر با فیلم معمولی پری اپیکال تهیه شد . تصویر اول به روش داخل دهانی و با تکنیک موازی توسط XCP و تصویر دوم به روش خارج دهانی گرفته شد. سپس طول کانال ها در فواصل نیم و یک میلی متری از اپکس رادیوگرافی به صورت تصادفی دو بار توسط متخصص اندودانتیکس و با فاصله زمانی دو هفته خوانده شد. سپس داده ها با نرم افزار آماری spss و آزمون همبستگی پیرسون بررسی شدند.
نتایج: در دو روش رادیوگرافی داخل و خارج دهانی و در هر دو فاصله نیم و یک میلیمتری از آپکس رادیوگرافی جز ریشه پالاتال و دیستو باکال مولرهای بالا، بین مقادیرتخمین طول کارکرد دندانی ریشه های دندان های مولر، همبستگی و همخوانی وجود داشت (001/0P< و59/0 r> ). همچنین درصد توافق در تخمین طول کارکرد بین دو روش گرافی داخل و خارج دهانی بین حداقل 25%(ریشه پالاتال در فاصله نیم میلیمتری) تا حداکثر 75%(ریشه دیستال در فاصله 1 میلیمتری) متغیر بود.
نتیجه گیری: تکنیک رادیوگرافی خارج دهانی با فیلم معمولی پری اپیکال می‌تواند در بیمارانی که تحمل نگهداری فیلم و یا سنسور را در داخل دهان ندارند، برای تخمین طول کارکردی روش مؤثری باشد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 529 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی گیلان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Guilan University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | پرتونگاری دندان | fa_IR |
| dc.subject | درمان ریشه دندان | fa_IR |
| dc.subject | دندان آسیا | fa_IR |
| dc.subject | تخصصي | fa_IR |
| dc.title | مقایسه کلینیکی رادیوگرافی خارج دهانی همراه با فیلم معمولی پری اپیکال با روش داخل دهانی در تخمین طول کارکرد دندانهای مولر در اندودانتیکس | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 16 | |
| dc.citation.issue | 61 | |
| dc.citation.spage | 15 | |
| dc.citation.epage | 21 | |
