رابطۀ تعارض سازمانی با افسردگی در اعضای هیئت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1396

Abstract

زمینه و هدف: توجه به تعارض سازمانی و افسردگی اعضای هیئت‌علمی که خود آموزش‌دهندگان اصلی یک نظام آموزشی هستند، بسیار ضروری است زیرا افزایش تعارض سازمانی منفی می‌تواند بر کاهش سلامت عمومی افراد تأثیرگذار باشد. بنابراین این مطالعه با هدف بررسی رابطۀ افسردگی شغلی با تعارض سازمانی در اعضای هیئت‌علمی انجام شد. روش­‌کار: این تحقیق از نوع همبستگی است و جامعۀ پژوهش‌شده، اعضای هیئت‌علمی علوم پایۀ ۷ دانشکدۀ تابعۀ دانشگاه علوم پزشکی در شهر همدان، به تعداد ۲۴۴ نفر و به‌صورت سرشماری در سال ۱۳۹۶ش بوده‌اند. برای جمع‌آوری اطلاعات، از پرسش­نامۀ گلدبرگ و هیلر، به قصد سنجش افسردگی و پرسش­نامۀ تعارض سازمانی استفاده شد. تحلیل داده‌ها به کمک روش‌های آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون و روش تحلیل رگرسیون برای مدل‌سازی با کمک نرم‌افزار SPSS نسخه ۱۶ انجام گرفت. یافته‌ها: میانگین نمرۀ افسردگی، تعارض سازمانی، تعارض با مدیر، هم‌ردیفان و مرئوس، به ترتیب ۰/۸، ۲۲ و ۶/۷، ۷/۹ و ۷/۴ بوده است. نتایج حاکی از وجود همبستگی و ارتباط مثبت و معنی‌دار بین افسردگی و تعارض سازمانی (۰/۴۱۵=r،۰/۰۰۱=P) بود. این ارتباط در دو بُعد تعارض با هم‌ردیفان (۰/۶۱۵=r، ۰/۰۰۱=P) و تعارض با مرئوس (۰/۶۲۸=r، ۰/۰۰۱=P) نیز مشاهده شد، ولی در بُعد تعارض با مدیر، ارتباط معنی‌داری دیده نشد. نتیجه گیری: با توجه به وجود همبستگی بین تعارض سازمانی و افسردگی و ارتباط مثبت و مستقیم بین آن‌ها، باید بر عوامل مختلف ایجاد تعارض در جامعۀ پژوهش‌شده تمرکز کرد و برای رفع و بهبود آن‌ها به اقداماتی دست زد.