شیوع فرسودگی تحصیلی و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران، سال 1394

Abstract

زمینه و هدف: فرسودگی تحصیلی تحت عنوان احساس بی‌کفایتی و خستگی ذهنی که دانشجویان در مقابل استرس مزمن ناشی از فقدان منابع لازم جهت حمایت از خود نشان می‌دهند، تعریف می‌شود. این مطالعه با هدف تعیین فرسودگی تحصیلی در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و عوامل مرتبط با آن انجام شد. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی - تحلیلی از نوع مقطعی، 223 دانشجوی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران به روش سهمیه‌ای و نمونه‌گیری در دسترس، انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه جمعیت‌شناختی، تحصیلی و سیاهه فرسودگی تحصیلی برسو بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی مستقل، واریانس یک‌طرفه، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی به شیوه گام‌به‌گام آنالیز شدند. یافته‌ها: در این مطالعه، اکثریت دانشجویان (3/71%)، فرسودگی تحصیلی متوسطی را گزارش کردند. تأهل، سن، معدل، علاقه به رشته، اشتغال و ترم تحصیلی از عوامل مرتبط با فرسودگی تحصیلی دانشجویان بود. با وارد شدن متغیرهای اصلی و زمینه‌ای به مدل رگرسیون خطی به روش گام‌به‌گام، علاقه دانشجو به رشته تحصیلی قبل از ورود به دانشگاه و نمره معدل، تبیین‌کننده فرسودگی تحصیلی شناخته شدند که این متغیرها توانستند 13% از تغییرات فرسودگی تحصیلی را پیش‌بینی کنند. نتیجه‌گیری: با توجه به نقش بارز علاقه به رشته تحصیلی در بروز فرسودگی تحصیلی دانشجویان پرستاری، شناسایی افراد علاقمند در هنگام جذب دانشجو و ارائه راهکارهایی که بتواند در معرفی و ارتقای جایگاه واقعی رشته پرستاری از نظر حرفه‌ای، معنوی و مادی مؤثر واقع شود در افزایش اقبال عمومی به این رشته بسیار حایز اهمیت خواهد بود.