نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorفلاح بافکر لیالستانی, بهنامfa_IR
dc.contributor.authorاسحاق حسینی, سیدکمالfa_IR
dc.contributor.authorمحمدی, سمیهfa_IR
dc.contributor.authorجعفری, محبوبهfa_IR
dc.contributor.authorافتخاری, طاهرهfa_IR
dc.contributor.authorآقاعلی, محمدfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T23:50:46Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T23:50:46Z
dc.date.available1399-08-22T23:50:46Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T23:50:46Z
dc.date.issued2019-04-01en_US
dc.date.issued1398-01-12fa_IR
dc.identifier.citation(2019). Qom Univ Med Sci J, 13(1), 30-37. doi: 10.29252/qums.13.1.30en_US
dc.identifier.issn1735-7799
dc.identifier.issn2008-1375
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.29252/qums.13.1.30
dc.identifier.urihttp://journal.muq.ac.ir/article-1-2247-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/553794
dc.description.abstractزمینه و هدف: لوسمی، شایع‌ترین نوع سرطان در کودکان بوده که از شایع‌ترین نوع آن در کودکان زیر 19 سال می‌توان به لوسمی لنفوبلاستیک حاد اشاره کرد. بقای کودکان مبتلا در مناطق مختلف، متفاوت است. مطالعه حاضر با هدف بررسی بقای پنج‌ساله کودکان مبتلا به لوسمی لنفوئیدی حاد و عوامل مرتبط با آن در بیمارستان کودکان قم صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه به روش هم‌گروهی گذشته‌نگر و با استفاده از اطلاعات پرونده‌های کودکانی که در آن‌ها از سال 1396-1386 تشخیص لوسمی لنفوبلاستیک حاد داده شده بود، انجام شد. اطلاعات استخراج‌شده شامل: سن، جنس، سابقه خانوادگی لوسمی، سابقه رادیوتراپی و دریافت اشعه، سابقه تماس با مواد شیمیایی، شغل والدین، منطقه زندگی، گروه خونی و نوع لوسمی، آزمایش‌ها، همچنین معاینات اولیه بیمار بود. داده‌ها با استفاده از نمودار کاپلان مایر و آزمون بقای کاکس با در نظر گرفتن پیش‌فرض‌های آزمون‌ها تجزیه‌وتحلیل شدند. سطح معنی‌داری، کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در این مطالعه، 97 بیمار بررسی شدند. میانگین سنی بیماران، 99/3±12/5 سال و 67/55% (۵۴ نفر) پسر بودند. میزان بقای پنج‌ساله کودکان، 10/65% بود. از عوامل موردبررسی تنها سن زمان تشخیص و سابقه عود با بقای بیماران، ارتباط معنی‌داری داشت؛ به‌طوری‌که بقای بیمارانی‌ که سن آن‌ها در زمان تشخیص، کمتر از یک‌سال و یا سابقه عود داشتند، کمتر بود. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد بقای کودکان مبتلا به لوسمی لنفوبلاستیک حاد در استان قم، کمتر از دیگر مطالعات بوده است و بقای کودکان با متغیر سن ابتلا و سابقه عود در ارتباط می‌باشد.fa_IR
dc.format.extent926
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.relation.ispartofQom Univ Med Sci Jen_US
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی قمfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.29252/qums.13.1.30
dc.subjectلوسمی لنفوبلاستیک حادfa_IR
dc.subjectبقاfa_IR
dc.subjectکودکانfa_IR
dc.subjectکودکانfa_IR
dc.titleبررسی بقای پنج ساله کودکان مبتلا به لوسمی لنفوئیدی حاد و عوامل مرتبط با آن در استان قمfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentکمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه کودکان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه اپیدمیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایرانfa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue1
dc.citation.spage30
dc.citation.epage37


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد