نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorحجازیان, مرضیه بیگمfa_IR
dc.contributor.authorبراری, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorعباسی دلویی, آسیهfa_IR
dc.contributor.authorهسراک, کامبیزfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T23:21:24Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T23:21:25Z
dc.date.available1399-08-22T23:21:24Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T23:21:25Z
dc.date.issued2020-05-01en_US
dc.date.issued1399-02-12fa_IR
dc.identifier.citationحجازیان, مرضیه بیگم, براری, علیرضا, عباسی دلویی, آسیه, هسراک, کامبیز. (1399). تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر مقادیر پلاسمایی و بیان ژن گیرنده‌های نوع 1 و 2 فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در مردان مبتلا به سرطان پروستات. مجله دانشکده علوم پزشکی نیشابور, 8(2), 118-131.fa_IR
dc.identifier.issn2383-3203
dc.identifier.issn2476-2768
dc.identifier.urihttp://journal.nums.ac.ir/article-1-670-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/552129
dc.description.abstractمقدمه فعالیت بدنی به عنوان مداخله‌ای مؤثر جهت تعدیل آنژیوژنز بافت تومور در درمان سرطان پروستات مورد توجه واقع شده است. هدف پژوهش حاضر اثر 8 هفته تمرین ترکیبی بر سطوح پلاسمایی و بیان ژن VEGFR-1 وVEGFR-2   در مردان مبتلا به سرطان پروستات بود. مواد و روش­ها در این مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی 20 مرد مبتلا به سرطان پروستات (سن = 69/5 ±  2/62 سال) از بیمارستان بقیه الله تهران انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مساوی تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی 8 هفته، هر هفته 3 جلسه تمرین ترکیبی، با شدت 75-60 درصد یک تکرار بیشینه و 75-60 درصد حداکثر ضربان قلب انجام دادند. نمونه‌های خونی جهت بررسی VEGFR-1 وVEGFR-2  به روش الایزا و Real-Time PCR و با آزمون آماری تی وابسته و تی مستقل در سطح معناداری 05/.p≤   تجزیه و تحلیل شد. یافته­ها تمرین ترکیبی سبب کاهش معنا دار شاخص توده بدنی (001/. P=) و افزایش معنا دار توان هوازی (005/. p≤) و قدرت عضلانی (001/. p≤) درگروه تجربی شد. همچنین کاهش معنا‌دار در مقادیر پلاسمایی (007/. P=) و بیان ژن (03/. p≤ و04/. p≤) VEGFR-1 و VEGFR-2 بین دو گروه شد (05/. p≤). نتیجه­گیری با توجه به نقش VEGFR-1 و VEGFR-2   به عنوان واسطه‌های اصلی انتقال سیگنال سلولی جهت آنژیوژنز و گسترش تومور‌، احتمالا" 8 هفته تمرین ترکیبی با تعدیل آنژیوژنز در بافت تومور نقش مؤثری در کاهش پیشرفت سرطان پروستات دارد.fa_IR
dc.format.extent1215
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده علوم پزشکی نیشابورfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده علوم پزشکی نیشابورfa_IR
dc.relation.ispartofJournal Of Neyshabur University Of Medical Sciencesen_US
dc.subjectآنژیوژنزfa_IR
dc.subjectسرطان پروستاتfa_IR
dc.subjectفعالیت بدنیfa_IR
dc.subjectVEGFR-1 و VEGFR-2fa_IR
dc.subjectفیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.titleتأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر مقادیر پلاسمایی و بیان ژن گیرنده‌های نوع 1 و 2 فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در مردان مبتلا به سرطان پروستاتfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، واحد آیت الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، واحد آیت الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، واحد آیت الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پاتولوژی آزمایشگاه ژنتیک مولکولی ، بیمارستان فوق تخصصی بقیه الله الاعظم (عج)، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume8
dc.citation.issue2
dc.citation.spage118
dc.citation.epage131


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد