| dc.contributor.author | گرزی, علی | fa_IR |
| dc.contributor.author | رجبی, حمید | fa_IR |
| dc.contributor.author | قراخانلو, رضا | fa_IR |
| dc.contributor.author | دهخدا, محمد رضا | fa_IR |
| dc.contributor.author | هدایتی, مهدی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-22T16:53:31Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-12T16:53:32Z | |
| dc.date.available | 1399-08-22T16:53:31Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-12T16:53:32Z | |
| dc.date.issued | 2017-09-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1396-06-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | گرزی, علی, رجبی, حمید, قراخانلو, رضا, دهخدا, محمد رضا, هدایتی, مهدی. (1396). اثر هشتهفته تمرین مقاومتی بر فعالیت استیلکولیناستراز کل و نوع 12A در عضلات نعلی موشهای صحرایی. نشریه پژوهش در طب ورزشی و فناوری, 15(13), 9-16. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2252-0708 | |
| dc.identifier.issn | 2588-3925 | |
| dc.identifier.uri | http://jsmt.khu.ac.ir/article-1-209-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/539561 | |
| dc.description.abstract | این پژوهش با هدف تعیین اثر هشتهفته تمرین مقاومتی بر میزان فعالیت استیلکولیناستراز کل و نوع A12 در عضلات نعلی موشهای صحرایی انجام شد. 16 سر موش صحرایی نر ویستار که از مؤسسه سرمسازی رازی (سن 10 هفته و وزن 7.090±172.415 گرم) تهیه شدند بهصورت تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. گروه تمرین بهمدت هشتهفته و هفتهای پنججلسه روی نردبانهای مخصوص به ارتفاع یک‌متر و 26 پله، با حمل یک وزنه به میزان 30 درصد وزن بدن خود، که به دُم آنها بسته میشد، تمرین را آغاز کردند و این میزان بهصورت فزاینده به 200 درصد وزن بدن آنها رسید. تمرینها شامل سه‌نوبت چهار‌تکراری با سه‌دقیقه استراحت بین نوبتها بود. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، حیوانات تحت بیهوشی قرارگرفتند و عضلات نعلی آنها در وضعیت استریل ازطریق شکاف روی ناحیه پشتی جانبی در اندام پشتی تحتانی جدا شد. از روش هموژنکردن و الکتروفورزو (پلیاکریلآمید 0/06 غیرتقلیبی) برای جداسازی زیرواحدهای فرعی استیلکولیناستراز استفاده شد. اندازه‌گیری میزان فعالیت استیلکولیناستراز و نوع A12(unit/ml) با استفاده از روش آزمایشگاهی Elisa انجام شد. نتایج آزمون t در گروه‌های مستقل نشان داد که در زمینه میزان فعالیت آنزیم استیلکولیناستراز A12 در گروه تمرین مقاومتی در عضله‌ی نعلی تفاوت معناداری بین دو گروه وجود ندارد (0.246). همچنین، میزان فعالیت استیلکولیناستراز کل نیز در اثر تمرین مقاومتی تغییر معناداری نکرد (0.262). تغییر نکردن میزان فعالیت استیلکولیناستراز در اثر تمرین مقاومتی در عضلۀ‌نعلی نشاندهنده پاسخ‌ناپذیری فعالیت استیلکولیناستراز در این عضله در اثر تمرینات مقاومتی در پایانه عصبی است که این نیز احتمالاً ناشی از درگیر نشدن کامل این عضله در تمرین مقاومتی پژوهش حاضر است. بااینحال، هنوز احتمال تغییر در محتوای استیلکولیناستراز در این عضلات منتفی نیست که باید در مطالعات بعدی به آن پرداخته شود. | fa_IR |
| dc.format.extent | 655 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه خوارزمی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | نشریه پژوهش در طب ورزشی و فناوری | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Research in Sport Medicine and Technology | en_US |
| dc.subject | تمرینات مقاومتی | fa_IR |
| dc.subject | استیلکولیناستراز | fa_IR |
| dc.subject | عضلات نعلی | fa_IR |
| dc.subject | تخصصی | fa_IR |
| dc.title | اثر هشتهفته تمرین مقاومتی بر فعالیت استیلکولیناستراز کل و نوع 12A در عضلات نعلی موشهای صحرایی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 15 | |
| dc.citation.issue | 13 | |
| dc.citation.spage | 9 | |
| dc.citation.epage | 16 | |
