اثر درمان خوراکی زعفران بر محافظت فلاپ‌های پوستی در برابر بروز نکروز بافتی و استرس اکسیداتیو در موش‌های صحرایی

Abstract

مقدمه: امروزه از فلاپ‌های پوستی در بسیاری از جراحی‌های ترمیمی و التیام آسیب‌دیدگی‌های مربوط به پوست به عنوان یکی از روش‌های اصلی درمان، استفاده می‌شود ولی علی‌رغم پیشرفت‌های صورت گرفته در زمینه‌های مربوط به بهبود میزان بقای فلاپ‌های پوستی، کماکان بقای فلاپ‌ها و اثر‌بخشی آن‌ها با مسائلی مانند اثرات ناشی از ایسکمی – خون‌رسانی مجدد (Ischemia-Reperfusion)، استرس اکسیداتیو (Oxidative Stress)، نکروز بافتی (Tissue Necrosis)، و حتی آپوپتوز سلولی (Apoptosis) در بافت آسیب‌دیده، تهدید می‌شود. لذا این تهدیدات طرح‌کننده‌ی زمینه‌های تحقیق و پژوهش، برای افزایش میزان بقای هر چه بیش‌تر فلاپ‌های پوستی و محافظت آن‌ها در برابر آسیب‌های مطروحه هستند و تلاش‌ها برای مدیریت یا حذف این تهدیدات باید انجام پذیرد. هدف ما تاثیر تجویز زعفران قبل و بعد از جراحی فلاپ پوستی، بر روی درصد نکروز بافتی و استرس اکسیداتیو، در موش صحرایی بود. مواد و روش‌ها: زعفران به میزان mg/kg/day 40، یا mg/kg/day 80 ، به صورت گاواژ به مدت دو هفته قبل و یک هفته بعد از جراحی فلاپ در موش‌ها تجویز شد. یک هفته پس از جراحی، درصد نکروز فلاپ (با اندازه‌گیری و تقسیم ناحیه نکروزی بر طول کل فلاپ)، میزان مالون دی‌آلدئید (MDA) و کاتالاز (CAT) اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: درمان قبل و بعد از جراحی با زعفران، در هر دو دوز استفاده شده موجب کاهش نکروز فلاپ (P<0.01) در مقایسه با گروه کنترل شد. هم‌چنین میزان MDA به عنوان نمایی از میزان پراکسیداسیون لیپیدی کاهش نشان داد. فعالیت کاتالاز نیز به عنوان نمایی از میزان عملکرد آنتی‌اکسیدانی افزایش یافت (P<0.01). نتیجه‌گیری: داده‌های حاصله از این آزمایش نشان‌دهنده بهبود بقای فلاپ پوستی و کاهش استرس اکسیداتیو توسط درمان با زعفران قبل و بعد از جراحی بودند.