اثر توأم فرسودگی و رضایت شغلی بر فرهنگ ایمنی بیمار با استفاده از تحلیل مسیر در کارکنان خدمات درمانی نظامی

Abstract

زمینه و هدف: فرهنگ ایمنی بیمار به عنوان یکی از مولفه­های اصلی کیفیت خدمات سلامت جزو اولویت های مهم مطالعات حوزه سلامت به شمار می آید. با توجه به اهمیت این موضوع مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر توأم فرسودگی و رضایت شغلی بر فرهنگ ایمنی بیمار در کارکنان خدمات درمانی نظامی شهر تهران انجام پذیرفته است. روش‌ها: این مطالعه مقطعی بر روی یک نمونه 259 نفری از کارکنان خدمات درمانی شاغل در یک بیمارستان نظامی شهر تهران در سال 1395 که با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند انجام گردید. جهت جمع آوری داده ها، پرسشنامه استاندارد فرسودگی شغلی مسلش، رضایت شغلی JSS و پرسشنامه فرهنگ ایمنی بیمار استفاده گردید. از نرم افزارهایSPSS و Amos نسخه 22 و جهت تحلیل داده ها از روش تحلیل مسیر استفاده گردید. یافته‌ها: 181 (73%) زن و 67 (27%) مرد با متوسط سنی 7/8±3/37 سال بررسی شدند. نتایج تحلیل مسیر نشان دهنده کفایت مدل ارائه شده (026/0=RMSEA) بود. نتایج بیشتر نشان دهنده تاثیر منفی نوبتکاری (12/0-=β)، فرسودگی شغلی (39/0-=β)، جنسیت مرد (50/0-=β)، و تأثیر مثبت تحصیلات (01/0=β)، سابقه کاری (11/0=β)، و رضایت شغلی (13/0=β)، بر رعایت فرهنگ ایمنی بیمار بود. نتیجه‌گیری: با توجه به تاثیر منفی کار در نوبتکاری و فرسودگی شغلی و تاثیر مثبت رضایت شغلی بر رعایت فرهنگ ایمنی بیمار می­توان با برنامه ریزی و مدیریت درست این متغیرها جهت بهبود فرهنگ ایمنی اقدامات لازم را طراحی نمود.