تاثیر کار طاقت‌فرسا بر کارآمدی کارکنان مدیریت بحران

Abstract

اهداف: کارآمدی انسان‌ها به استعداد آنها، ابزار مورد استفاده، آموزشی که دیده‌اند و شرایط کارشان بستگی دارد. برای پی‌بردن به کارآمدی یک فرد باید عملکرد وی را اندازه­گیری نمود و نتیجه به­دست ­آمده را با یک معیار مناسب مقایسه کرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیرات کار طاقت­فرسا و حواس­پرتی بر کارآمدی در کارکنان یکی از مراکز مدیریت بحران شهر تهران انجام شد. روش‌ها: این مطالعه از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون در سال 1391 روی 68 نفر از کارکنان یکی از مراکز مدیریت بحران شهر تهران انجام شد. نمونه­ها به‌روش نمونه­گیری تصادفی ساده برای انجام آزمایش انتخاب شدند و به­منظور بررسی و شناخت استعدادها و کارآیی افراد از آزمون خط­زنی تولوزـ پیرون استفاده شد. فرم­ها پس از پایان هفت مرحله آزمایش جمع­آوری و تصحیح شدند. داده­ها با آزمون ناپارامتری باینومینال به­کمک نرم‌افزار SPSS 18 تحلیل شد. یافته‌ها: کار طاقت‌فرسا کارآمدی را به‌شدت پایین ‌آورد و کارآیی زنان در شرایط عادی و کار طاقت‌فرسا بیشتر از مردا ن بود . همچنین حواس‌پرتی موجب اُفت بازده شد. اثر حواس‌پرتی مانند اثر کار طاقت­فرسا نبود و کار طاقت­فرسا اثر شدیدتری در مقایسه با حواس‌پرتی داشت. نتیجه‌گیری: کار طاقت­فرسا بر کارآمدی افراد تأثیر دارد و بازده افراد را به حدود نصف کاهش می‌دهد، اما حواس‌پرتی به اندازه کار طاقت­فرسا سبب اُفت کارآمدی نمی­شود. توصیه می‌شود که افراد در یک زمان معین به دو کار نپردازند. همچنین نباید در محیطی مشغول به‌کار شد که به علل مختلف موجبات حواس‌پرتی فراهم می‌شود.