اثربخشی آموزش مدیریت بحران مبتنی بر رویکرد بین حرفه‌ای بر توانمندی پرستاران نظامی در مقابله با بحران

Abstract

زمینه و هدف: پرستاران نظامی در خط اول مقابله با بحران های مختلف قرار دارند. از این جهت توانمندی آنها در قالب هماهنگی و همکاری با دیگر حرفه‌های درگیر در بحران و ارائه عملکرد مناسب، نقش مهمی در مدیریت بحران خواهد داشت. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش مدیریت بحران مبتنی بر رویکرد بین حرفه‌ای بر توانمندی پرستاران نظامی در مقابله با بحران در بیمارستان های نظامی منتخب شهر تهران انجام شد. روش‌ها: مطالعه نیمه تجربی با نمونه گیری در دسترس از پرستاران بیمارستان های نظامی منتخب شهر تهران و تخصیص تصادفی آنها به 3 گروه انجام شده است. 60 پرستار نظامی در این مطالعه شرکت داشتند و به طور مساوی در 3 گروه شامل گروه آزمون 1 (آموزش بین حرفه‌ای) و گروه آزمون 2 (آموزش تک حرفه‌ای) و گروه کنترل قرار گرفتند. مداخله در قالب برگزاری دو کارگاه دو روزه آموزش مدیریت بحران دردو بخش نظری با ارائه مبانی مدیریت بحران مبتنی بر سیستم HICS و بخش عملی مانور دورمیزی مبتنی بر سناریو، برای هر دو گروه آزمون 1و 2، به صورت جداگانه و با شرایط یکسان برگزارشد. داده ها قبل و بعد از مداخله با پرسشنامه توانمندی پرسنل پرستاری در مقابله با بحران با پایایی 88/0 جمع آوری شده و با نرم افزار SPSS 22 تحلیل شدند. یافته‌ها: در مطالعه 60 پرستار با میانگین سنی 6/9±34/8 سال و با سابقه کار با میانگین 6/6±11/7 سال حضور داشتند. 55 درصد مرد، 88/3 درصد دارای مدرک کارشناسی بودند. توانمندی پرستاران در مقابله با بحران در پیش آزمون در هر 3 گروه تفاوت معنادار آماری نداشته (0.05P). میانگین توانمندی پرستاران با 199/5 نمره و انحراف معیار 19/17 در گروه آزمون 1 (بین حرفه‌ای) نسبت به هر دو گروه آزمون 2 (تک حرفه‌ای) و گروه کنترل بالاتر و از لحاظ آماری معنادار بوده است. اما بین دو گروه کنترل و گروه آزمون 2 تفاوت معنادار آماری دیده نشده است. نتیجه‌گیری: آموزش مدیریت بحران مبتنی بر رویکرد بین حرفه‌ای بر ارتقاء توانمندی پرستاران نظامی در مقابله با بحران موثر بوده و می توان از آن در برنامه ریزی‌های آموزشی سازمانهای نظامی استفاده بهینه کرد.