نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorخانجانی, سجادfa_IR
dc.contributor.authorاسمری برده زرد, یوسفfa_IR
dc.contributor.authorمحمد امین زاده, داناfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T05:59:06Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T05:59:06Z
dc.date.available1399-08-22T05:59:06Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T05:59:06Z
dc.date.issued2020-03-01en_US
dc.date.issued1398-12-11fa_IR
dc.identifier.citationخانجانی, سجاد, اسمری برده زرد, یوسف, محمد امین زاده, دانا. (1398). بررسی اثربخشی آموزش گروهی مهارت‌های حل مسئله بر آمادگی اعتیاد سربازان. مجله طب نظامی, 22(1), 46-53. doi: 10.30491/JMM.22.1.36fa_IR
dc.identifier.issn1735-1537
dc.identifier.issn1735-7667
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.30491/JMM.22.1.36
dc.identifier.urihttp://militarymedj.ir/article-1-2237-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/528707
dc.description.abstractزمینه و هدف: تأثیر اعتیاد بر ابعاد فردی، خانوادگی و اجتماعی، لزوم شناسایی عوامل پیش‌بینی کننده و پیشگیری‌کننده‌ آن در افراد به‌خصوص سربازان را می‌طلبد. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش گروهی مهارت‌های حل مسئله بر آمادگی بر اعتیاد سربازان می‌باشد. روش‌ها: روش پژوهش نیمه تجربی و از نوع پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی سربازانی ورودی در یکی از پادگان‌های آموزشی ناجا در کرمانشاه در تابستان 1396 بود. روش نمونه‌گیری در دسترس بود. به صورتی که بعد از اجرای مقیاس Mac Andrew بر روی سربازان ورودی پادگان 36 نفر از شرکت کنندگان که بیشتر از نقطه برش 34 بدست آوردند بعنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. سپس به‌صورت تصادفی در دو گروه (هر گروه 18 نفر) جای داده شدند. در پیش آزمون شرکت­کنندگان مقیاس آمادگی به اعتیاد (Weed& Butcher) را تکمیل کردند. سپس آموزش مهارت‌های حل مسئله به مدت 8 جلسه، هفته‌ای دو جلسه (دو ساعت) برای گروه آزمایش اجرا شد و برای گروه کنترل در این مدت هیچ برنامه‌ای اجرا نگردید. در پایان جلسات، به طور همزمان بر هر دو گروه پس آزمون با استفاده از مقیاس آمادگی به اعتیاد اجرا شد و داده‌ها با نرم افزار SPSS-18 تحلیل شدند. یافته‌ها: در پیش آزمون میانگین و انحراف استاندارد آمادگی به اعتیاد گروه آزمایش 4/5± 42/5 و گروه کنترل 6/1±42 بود در حالی که در پس آزمون میانگین و انحراف استاندارد گروه آزمایش 5/5±31/18 و گروه کنترل 5/2±40/1 بود که نشان می‌دهد آموزش حل مسئله بر کاهش آمادگی بر اعتیاد اثربخش بوده است. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که میانگین نمرات آمادگی به اعتیاد در گروه آزمایش در اثر مداخله کاهش معناداری داشته است (0.001>p، 37.7=F) که اندازه اثر 0/52 به دست آمد. بر این اساس آموزش گروهی مهارت‌های حل مسئله 52 درصد واریانس کل متغیر آمادگی بر اعتیاد را تبیین می­کند. همین‌طور توان آماری 1/00 بیانگر کفایت حجم نمونه می باشد. نتیجه‌گیری: آموزش مهارت‌های حل مسئله با بالا بردن ظرفیت روان‌شناختی، به سربازان کمک می­کند تا با انطباق بیشتر با محیط، گرایش به اعتیاد آنها کاهش یابد. بنابراین پیشنهاد می‌شود آموزش مهارت­ های حل مسئله در برنامه آموزشی سربازان در پادگان­ها گنجانده شود.fa_IR
dc.format.extent963
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بقیه اللهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله طب نظامیfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.30491/JMM.22.1.36
dc.subjectاعتیادfa_IR
dc.subjectسربازانfa_IR
dc.subjectمهارت حل مسئله.fa_IR
dc.subjectطب نظامیfa_IR
dc.titleبررسی اثربخشی آموزش گروهی مهارت‌های حل مسئله بر آمادگی اعتیاد سربازانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume22
dc.citation.issue1
dc.citation.spage46
dc.citation.epage53


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد