نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorجاری, آمنهfa_IR
dc.contributor.authorجعفری, محمد جوادfa_IR
dc.contributor.authorخداقلی, فریباfa_IR
dc.contributor.authorخداکریم, سهیلاfa_IR
dc.contributor.authorاخلاقی پیرپشته, الهامfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T05:57:27Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T05:57:28Z
dc.date.available1399-08-22T05:57:27Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T05:57:28Z
dc.date.issued2020-07-01en_US
dc.date.issued1399-04-11fa_IR
dc.identifier.citationجاری, آمنه, جعفری, محمد جواد, خداقلی, فریبا, خداکریم, سهیلا, اخلاقی پیرپشته, الهام. (1399). اثر مواجهه با صدا و ارتعاش تمام بدن بر سطوح ادراری متانفرین و نورمتانفرین. مجله طب نظامی, 22(4), 323-332. doi: 10.30491/JMM.22.4.2fa_IR
dc.identifier.issn1735-1537
dc.identifier.issn1735-7667
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.30491/JMM.22.4.2
dc.identifier.urihttp://militarymedj.ir/article-1-2382-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/528553
dc.description.abstractزمینه و هدف: آثار غیرشنوایی مواجهه با صدا و ارتعاش کمتر مورد توجه قرار گرفته است. مواجهه با صدا و ارتعاش ممکن است هورمون‌های استرس را تحت تأثیر قرار داده و باعث بیماری‌های ناشی از استرس همچون افزایش فشارخون و مشکلات قلبی- عروقی شوند. این مطالعه با هدف بررسی اثر صدا و ارتعاش بر سطوح ادراری متانفرین و نورمتانفرین در مردان انجام شد. روش‌ها: در این مطالعه تجربی 30 نفر از دانشجویان پسر واجد شرایط مشارکت داده شدند. در طی تمام آزمایشات، متغیرهای زمینه‌ای همچون دما، شدت روشنایی، تراز فشارصوت و شتاب ارتعاش (هر دو قبل از مواجهه) اندازه‌گیری شد. افراد مطالعه به صورت تصادفی با دو تراز صدا و دو تراز ارتعاش به صورت مستقل و توام به مدت 30 دقیقه مواجهه یافتند. نمونه ادرار افراد قبل و یک ساعت بعد از پایان مواجهه جمع‌آوری شد. سطوح متانفرین و نورمتانفرین با روش الایزا و کیت اختصاصی متانفرین/نورمتانفرین ادرار اندازه‌گیری شد. برای آنالیز داده‌ها از رگرسیون با اندازه‌گیری‌های تکراری با رویکرد GEE استفاده شد. یافته‌ها: در هنگام مواجهه با صدا (تراز صدای 85 و 91 دسیبل آ) و مواجهه مستقل با ارتعاش تمام بدن 1/85متر بر مجذور ثانیه، کاهش غلظت متانفرین و افزایش غلظت نورمتانفرین افراد مورد مطالعه، معنی‌دار نبود (05/0P>). همچنین در هنگام مواجهه مستقل با ارتعاش تمام بدن 2/45متر بر مجذور ثانیه، افزایش غلظت متانفرین و کاهش غلظت نورمتانفرین افراد مورد مطالعه، معنی‌دار نبود (05/0P>). مواجهه توأم با صدا و ارتعاش باعث افزایش غیر معنی‌دار (05/0P>) غلظت متانفرین و نورمتانفرین افراد مورد مطالعه گردید. نتیجه‌گیری: ﻣﻴﺰان ﺗﺮﺷﺢ ﻫﻮرﻣﻮنﻫﺎی اﺳﺘﺮس در اﺛﺮ ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﺻﺪا دﺳﺘﺨﻮش ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻲﮔﺮدد، اما این تغییرات روند مشخصی را دنبال نمی‌کنند. همچنین مواجهه کوتاه مدت نیم ساعته نمی‌تواند به طور مشخص بر روی غلظت متانفرین و نورمتانفرین ادرار اثر داشته باشد. بنابراین نمی‌توان غلظت ادراری متانفرین و نورمتانفرین را به عنوان بیومارکرهای تاثیرپذیر از صدا و ارتعاش تمام بدن در مواجهه کوتاه مدت توصیه نمود.fa_IR
dc.format.extent903
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بقیه اللهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله طب نظامیfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.30491/JMM.22.4.2
dc.subjectمتانفرینfa_IR
dc.subjectنورمتانفرینfa_IR
dc.subjectکاتکول‌آمینfa_IR
dc.subjectصداfa_IR
dc.subjectارتعاش تمام بدن.fa_IR
dc.subjectطب نظامیfa_IR
dc.titleاثر مواجهه با صدا و ارتعاش تمام بدن بر سطوح ادراری متانفرین و نورمتانفرینfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد گروه مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار، مرکز تحقیقات ارتقاء ایمنی و پیشگیری از مصدمیت ها، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume22
dc.citation.issue4
dc.citation.spage323
dc.citation.epage332


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد