توصیف مقایسه‌ای تاثیر سلنیوم و ویتامین E بر زیر جمعیت‌های لنفوسیتی آسیب دیده از مایکوتوکسین T-2
| dc.contributor.author | ریاضی پور, مجید | fa_IR |
| dc.contributor.author | خسروشاهی, ناصر | fa_IR |
| dc.contributor.author | دهقان, محمد | fa_IR |
| dc.contributor.author | سلیمیان, جعفر | fa_IR |
| dc.contributor.author | عارف پور, محمدعلی | fa_IR |
| dc.contributor.author | افشاری, محمدعلی | fa_IR |
| dc.contributor.author | کچویی, رضا | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-22T05:55:41Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-12T05:55:42Z | |
| dc.date.available | 1399-08-22T05:55:41Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-12T05:55:42Z | |
| dc.date.issued | 2007-07-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1386-04-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | ریاضی پور, مجید, خسروشاهی, ناصر, دهقان, محمد, سلیمیان, جعفر, عارف پور, محمدعلی, افشاری, محمدعلی, کچویی, رضا. (1386). توصیف مقایسه‌ای تاثیر سلنیوم و ویتامین E بر زیر جمعیت‌های لنفوسیتی آسیب دیده از مایکوتوکسین T-2. مجله طب نظامی, 9(2), 81-88. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1735-1537 | |
| dc.identifier.issn | 1735-7667 | |
| dc.identifier.uri | http://militarymedj.ir/article-1-488-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/528389 | |
| dc.description.abstract | هدف. مسمومیت با مایکوتوکسین T-2 باعث تغییر نسبت طبیعی برخی از لنفوسیت‌های خون محیطی موش می‌شود و مواد آنتی اکسیدان می‌توانند روند این تغییرات را تحت تاثیر قرار دهند. هدف این مطالعه مقایسه تاثیر دو آنتی اکسیدان معروف، سلنیوم و ویتامین E، بر روند اختلالات زیر جمعیتی ایجاد شده در لنفوسیت‌ها به دنبال مسمومیت با سم T-2 بوده است. مواد و روش کار. تک دوز سم T-2 به مقدار 2 میکروگرم بر کیلوگرم به یک گروه 5 تایی موش تزریق و در زمان‌های مختلف پس از تزریق با استفاده از روش فلوسایتومتری لنفوسیت‌های خون محیطی آنها شمارش شد. سپس سم T-2 ، سولفیت سلنیوم یا ویتامین E در دو حالت همزمان و غیرهمزمان (به فاصله 24 ساعت از سم) به چهارگروه جداگانه موش تزریق و پس از 24 ساعت تغییر نسبت برخی از زیر جمعیت‌های لنفوسیتی در نمونه‌های خون محیطی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج. توزیع طبیعی زیر جمعیت‌های لنفوسیتی مورد مطالعه همگی تحت تاثیر سم T-2 قرار گرفت بطوری که پس از دریافت تک دوز تحت کشنده این سم، زیر جمعیت‌های CD19+ و CD8+ کاهش، و زیرجمعیت CD4+ افزایش یافت. دریافت سلنیوم در هر دو حالت همزمان با دریافت سم T-2، و یا 24 ساعت زودتر از آن، از کاهش زیرجمعیت CD19+ جلوگیری نمود اما ویتامین E در هیچ یک از این دو حالت بر روند کاهش این زیر جمعیت تاثیرگذار نبود. سلنیوم وقتی همزمان با سم تزریق شد از افزایش زیر جمعیتCD4+ بطور کامل جلوگیری نمود اما ویتامین E در این حالت کارائی نداشت. وقتی این دو آنتی اکسیدان 24 ساعت قبل از توکسین دریافت شدند هیچکدام روند افزایش این زیر جمعیت را تحت تاثیر قرار ندادند. دریافت سلنیوم و ویتامین E در هر دو حالت، هنگام مسمومیت و قبل از آن، از کاهش زیرجمعیت CD8+ جلوگیری کرد اگرچه سلنیوم در حالت غیر همزمان در مهار این عارضه کارائی کمتری داشت. نتیجه‌گیری. کارایی سلنیوم و ویتامین E در رفع عوارض جمعیتی لنفوسیت‌ها برحسب زمان استفاده و نیز نوع زیرجمعیت آسیب دیده متفاوت است و به نظر می‌رسد تزریق سلنیوم بلافاصله پس از مسمومیت با سم T-2 نسبت به دریافت آن قبل از مسمومیت نتایج بهتری فراهم می‌کند اما سودمندی ویتامین E وقتی بیشتر است که قبل از مسمومیت دریافت شود. | fa_IR |
| dc.format.extent | 156 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله طب نظامی | fa_IR |
| dc.subject | سلنیوم | fa_IR |
| dc.subject | ویتامین E | fa_IR |
| dc.subject | سم T-2 | fa_IR |
| dc.subject | لنفوسیت | fa_IR |
| dc.subject | مایکوتوکسین | fa_IR |
| dc.subject | طب نظامی | fa_IR |
| dc.title | توصیف مقایسه‌ای تاثیر سلنیوم و ویتامین E بر زیر جمعیت‌های لنفوسیتی آسیب دیده از مایکوتوکسین T-2 | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي اصیل | fa_IR |
| dc.citation.volume | 9 | |
| dc.citation.issue | 2 | |
| dc.citation.spage | 81 | |
| dc.citation.epage | 88 |
