استفاده از نگاشت همدیس در حوزه برنامه‌ریزی مسیر وسایل پروازی
چکیده
در این مقاله روشی نوین برای طرح‌ریزی مسیر و تعیین گذرگاه‌های قابل پرواز یک هواپیما براساس راهکار نگاشت همدیس معرفی می‌شود. در اینجا مساله طراحی گذرگاه پروازیِ ارتفاع پایین برای یک هواپیما مطرح شده است. در این مساله حفظ تلاش کنترلی برای کاهش ارتفاع و افزایش سرعت با محدودیت اجتناب از برخورد با موانع و عوارض زمینی، استراتژی اصلی این مانور عملکری است. در رویکرد ارایه‌شده سعی بر تبدیل فضای واقعی شامل موانع و عوارض زمینی که عموماً اطلاعات آن توسط نقشه‌های دیجیتالی ماهواره‌ای یا هوایی موجود است، به یک فضای مجازی شامل موانع هموارشده یا فاقد ارتفاع است. در این راستا از مفهوم نگاشت‌های همدیس به عنوان یک ابزار ریاضیاتیِ تسهیل‌کننده برای این تبدیل فضای حل مساله بهره گرفته شده است. تبدیل فضای حل مساله تحت نگاشت یاد شده به‌گونه‌ای منجر به حل مساله‌ای متاثر از انعکاسِ دینامیک، معیار عملکرد و محدودیت‌های ارتفاعی حقیقی روی فضای مجازی می‌شود. این نکته قابل توجه است که در طراحی مسیر گذر در فضای تبدیل یافته جدید، تاثیر موانع بر شکل‌دهی مسیر پروازی، به نوعی در معادلات بیان‌شده در فضای مجازی گنجانده می‌شود. نتایج مطالعات موردی و بهینه‌سازی‌های عددی انجام پذیرفته با لحاظ موانع با اشکال هندسی دوبُعدی پایه نشان‌گر تطبیق مناسب نتایج با قواعد عملکردی پروازی است. روش پیشنهادی پتانسیل پیاده‌سازی در هر دو حالت برنامه‌ریزی مسیر به‌صورت برخط و خارج از خط را داراست.
کلید واژگان
برنامه‌ریزی مسیرنگاشت همدیس
اجتناب از موانع و عوارض زمین
پرواز ارتفاع پایین
کنترل بهینه
شماره نشریه
5تاریخ نشر
2020-05-011399-02-12
ناشر
دانشگاه تربیت مدرسسازمان پدید آورنده
گروه مهندسی هوافضا، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، تهران، ایرانگروه مهندسی هوافضا، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، تهران، ایران
گروه مهندسی هوافضا، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، تهران، ایران
پژوهشکده سامانه‌های ماهواره، پژوهشگاه فضایی ایران، تهران، ایران
شاپا
1027-59402476-6909
