اجرای هدفمند آموزش به شیوه کار در گروه های کوچک برای دانشجویان سال دوم فیزیوتراپی : ارزیابی مقایسه ای تاثیر آموزش بر میزان رضایت و یادگیری

Abstract

زمینه و هدف : از مهمترین مشکلات موثر در یادگیری ،عدم توجه به یاددهی به شیوه بحث گروهی می باشد. به همین علت امروزه تاکید بسیاری بر روش های دانشجو محور نظیر انجام کار در گروههای کوچک می شود .با این وجود ، بدلایل متعدد این روشها برای دانشجویان فیزیوتراپی استفاده نمی شوند . اجرای آموزش به شیوه کار در گروههای کوچک با هدف تعیین تاثیر آن بر میزان رضایت و یادگیری دانشجویان سال دوم فیزیوتراپی در مقایسه با روش سنتی صورت گرفت.روش بررسی : یک مطالعه تجربی بر روی 29 دانشجوی سال دوم فیزیوتراپی انجام شد . دانشجویان بطور تصادفی در دو گروه روش تدریس سخنرانی (14 نفر) و کار در گروه کوچک (15 نفر) قرار گرفتند و به مدت 4 جلسه آموزش دیدند . از دو پرسشنامه جداگانه برای ارزیابی میزان رضایت و سطح یادگیری استفاده شد .یافته ها: رضایتمندی کلی دانشجویان در شیوه بحث گروهی بیشتر از روش سخنرانی بود (0001/0>P ). یادگیری دانشجویان بین دو شیوه تدریس اختلاف معنی داری نداشت (P>0.05). , استفاده از این شیوه تدریس را 86.7% دانشجویان گروههای کوچک، در ترم های آینده نسبت به شیوه سخنرانی ترجیح دادند .نتیجه گیری: این مطالعه نقش یاددهی در گروههای کوچک را بر افزایش میزان رضایتمندی دانشجویان فیزیوتراپی نشان داد. بدلیل افزایش رضایتمندی در گروههای کوچک ؛ علیرغم معنی دار نشدن اختلاف سطح یادگیری بین دو روش آموزشی ، فرآیند یادگیری می تواند تسهیل شود . بنابراین یاددهی به این شیوه برای آموزش دانشجویان کارشناسی توصیه می گردد.