نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشهری, حمیدهfa_IR
dc.contributor.authorکهرازهی, فرهادfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T03:40:56Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T03:40:57Z
dc.date.available1399-08-22T03:40:56Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T03:40:57Z
dc.date.issued2018-08-01en_US
dc.date.issued1397-05-10fa_IR
dc.identifier.citationشهری, حمیده, کهرازهی, فرهاد. (1397). بررسی نقشِ نگرش به مراقبت از بیمارِ در حال مرگ در پیش‌بینی اضطراب بالینی و کیفیت خواب پرستاران. مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سینا, 26(3), 173-182. doi: 10.30699/sjhnmf.26.3.173fa_IR
dc.identifier.issn2676-5748
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.30699/sjhnmf.26.3.173
dc.identifier.urihttp://nmj.umsha.ac.ir/article-1-1817-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/518191
dc.description.abstractمقدمه: پرستاران به دلیل ماهیت شغلی خود، اولین گروهی هستند که بیشترین زمان را با بیماران بدحال و در حال مرگ و خانواده آن‌ها سپری می‌کنند. هدف از انجام این پژوهش تعیین نقش نگرش به مراقبت از بیمارِ در حال مرگ در پیش‌بینی اضطراب بالینی و کیفیت خواب پرستاران است. روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی ـ همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان‌های علوم پزشکی شهرستان زاهدان در سال 96 بوده است. تعداد 130 پرستار براساس روش نمونه‌گیری در دسترس، به پرسش‌نامه‌های اضطراب بالینی  Thyer و Westhuis، مقیاس ارزیابی مراقبت از بیمار در حال مرگِ Lee و همکاران (2009) و کیفیت خواب پیتزبورگ (1989) پاسخ دادند. داده‌ها با روش‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون گام‌به‌گام از طریق نرم‌افزار SPSS نسخه 19 تجزیه‌وتحلیل شد.  یافته‌ها: نتایج نشان داد در مؤلفه‌های نگرش به مراقبت از بیمار، بین رنج جسمانی و فشار با اضطراب بالینی رابطه مثبت (0/01> P)، و بین اضطراب بالینی با بالیدگی (0/01> P) و اضطراب بالینی با حمایت اجتماعی (0/01> P) رابطه منفی وجود داشت. همچنین بین رنج جسمانی و فشار با کیفیت خواب، رابطه مثبت (0/01> P) و بین بالیدگی با کیفیت خواب (0/01> P)، رابطه منفی وجود داشت. همچنین در تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام، دو مؤلفه بالیدگی و فشار 0/16 اضطراب بالینی و مؤلفه‌های رنج جسمانی و فشار نیز 25/0 از واریانس کیفیت خواب را پیش‌بینی کردند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، مؤلفه‌های مراقبت از بیمارِ در حال مرگ در ارتقای کیفیت خواب و اضطراب بالینی پرستاران نقش عمده‌ای دارد که از طریق آموزش می‌توان به ایجاد نگرش مطلوب در پرستاران نسبت به مراقبت از بیمارِ در حال مرگ و پیامد آن، افزایش کیفیت خواب و کاهش اضطراب بالینی کمک کرد.  fa_IR
dc.format.extent297
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سیناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Nursing and Midwifery Careen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.30699/sjhnmf.26.3.173
dc.subjectنگرشfa_IR
dc.subjectمراقبت از بیمار در حال مرگfa_IR
dc.subjectاضطراب بالینیfa_IR
dc.subjectکیفیت خوابfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleبررسی نقشِ نگرش به مراقبت از بیمارِ در حال مرگ در پیش‌بینی اضطراب بالینی و کیفیت خواب پرستارانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس‌ارشد روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایرانfa_IR
dc.citation.volume26
dc.citation.issue3
dc.citation.spage173
dc.citation.epage182


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد