طراحی و روان‌سنجی پرسشنامه ارزیابی شایستگی مدیریت زمان پرستاران بالینی

Abstract

مقدمه: باتوجه به محدودیت زمان در سیستم پرستاری، ارزیابی شایستگی مدیریت زمان پرستاران بالینی ضروری به نظر می‌رسد. مدیریت زمان ماهیت فرهنگی و اجتماعی دارد. ابزارهای موجود توجهی به ویژگی‌های اجتماعی مدیریت زمان نکرده‌اند. هدف مطالعه حاضر طراحی یک پرسشنامه برای ارزیابی شایستگی مدیریت زمان مبتنی بر مؤلفه‌های اجتماعی در پرستاران بالینی بود. روش‌کار: این پژوهش به روش ترکیبی با رویکرد متوالی اکتشافی انجام گرفت. ابتدا با یک مطالعه از نوع کیفی و به روش گراندد تئوری، مفهوم شایستگی مدیریت زمان مبتنی بر مؤلفه‌های اجتماعی در پرستاران بالینی تبیین شد. براساس نقل‌قول‌ها، گویه‌های پرسشنامه اولیه تدوین شد تعیین روایی با اندازه گیری روایی صوری و محتوی به دو روش کمی و کیفی و تعیین روایی سازه با روش تحلیل عاملی اکتشافی انجام شد. تعیین پایایی با اندازه گیری همسانی درونی به روش تعیین ضریب آلفای کرونباخ و تعیین ثبات با روش آزمون - بازآزمون (ضریب هم بستگی درون خوشه ای) انجام شد. یافته‌ها: از ۴۱ گویه اولیه، ۳۶ گویه پس از محاسبه شاخص تأثیر آیتم با مقادیر بالاتر از ۱/۵، نسبت روایی بالاتر از ۰/۵۳، محتوای شاخص روایی محتوای بالاتر از ۰/۷۹ و تحلیل گویه، وارد تحلیل عامل اکتشافی شدند. در گام تعیین روایی سازه، ۲۹ گویه با استفاده از روش نمودار سنگ‌ریزه در ۶ عامل گروه‌بندی شدند. هم‌سانی درونی پرسشنامه ۰/۸۵۸ و ثبات پرسشنامه ۰/۹۰۶ بود. این ۶ عامل در مجموع ۷۱۴/۴۶ درصد از واریانس کل آزمون را تبیین نمود. نتیجه‌گیری: پرسشنامه با توجه به ویژگی هایی که دارد، می تواند به‌منظور ارزیابی شایستگی مدیریت زمان مبتنی بر مؤلفه‌های اجتماعی پرستاران بالینی، مورد استفاده قرار گیرد.