بررسی اختلالات کاستی توجه – بیش فعالی، نافرمانی و سلوک در کودکان والدین مبتلا به اختلال دوقطبی

Abstract

مقدمه: ابتلا والدین به بیماری اختلال دوقطبی، عملکرد فردی، خانوادگی و اجتماعی آنان را مختل و بر سلامت جسمی و روانی کودکان آنان اثر گذاشته وکودکان را در معرض خطر آسیب­های روانی قرار می ­ دهد. هدف از این مطالعه مقایسه اختلال کاستی توجه – بیش فعالی، اختلال نافرمانی و اختلال سلوک کودکان سن دبستانی والدین مبتلا به اختلال دوقطبی با والدین سالم می ­ باشد. روش کار: در این مطالعه مقطعی از نوع تحلیلی، 62 کودک دبستانی با والد مبتلا به اختلال دوقطبی نوع یک و 62 کودک دبستانی با والدین سالم با روش نمونه­گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. محیط پژوهش مرکز آموزشی- درمانی فرشچیان شهر همدان در سال 1392 بود. ابزار جمع­آوری داده­ها پرسشنامه استاندارد علائم مرضی کودک نسخه مربوط به والدین و پرسشنامه اختلالات خلقی بود. داده ها با استفاده از نرم افزار 18 / SPSS با استفاده از آزمون های کلموگروف-اسمیرنوف، تی دو نمونه ­ مستقل وکای ­ اسکوئر تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمرات گروه مطالعه در اختلالات کاستی توجه- بیش فعالی، نافرمانی مقابله­ای و سلوک بطور معناداری متفاوت از میانگین نمرات گروه شاهد بود(001/0 p< ). نتیجه نهایی: یافته­ها نشان داد که کودکان والدین مبتلا به اختلال دوقطبی در معرض آسیب­های روانی متعددی از جمله اختلالات کاستی توجه- بیش فعالی، سلوک و نافرمانی مقابله­ای قرار دارند. لذا نیاز به مراقبت، درمان و پیگیری بیشتری دارند.