بررسی تأثیر آموزش خود مراقبتی بر خودکارآمدی بیماران مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه مراجعه کننده به مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان

Abstract

مقدمه: بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) یک علت مهم مرگ و میر در جهان بوده و به عنوان یک بیماری ناتوان کننده شناخته می شود. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزش خود مراقبتی بر خودکارآمدی بیماران مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه مراجعه کننده به مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی با طرح قبل و بعد بر روی 60 بیمار مبتلا به COPD مراجعه کننده به مراکز آموزشی درمانی بعثت و شهید بهشتی همدان در سال 1393 انجام شد. داده های پژوهش از طریق فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه خودکارآمدی بیماران مبتلا به COPD جمع آوری گردید. بیماران به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه کنترل و آزمون تقسیم شدند. ابتدا پرسشنامه ها توسط هر دو گروه تکمیل شد و سپس بیماران گروه آزمون در 3 جلسه 45 دقیقه ای و با فاصله 3 روز تحت آموزش چهره به چهره قرار گرفتند، در حالی که بیماران گروه کنترل فقط مراقبت های روتین را دریافت کردند. بلافاصله و 1 ماه بعد از اتمام مداخله از بیماران هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. داده ها بوسیله نرم افزار SPSS/20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: درگروه آزمون بین قبل و بلافاصله و یک ماه بعد از پایان مداخله تفاوت معناداری در جهت افزایش نمره کل خودکارآمدی و تمام زیر گروه های آن مشاهده شد(05/0>P) اما این اختلاف در گروه شاهد معنادار نبود(05/0P). نتیجه گیری: آموزش خود مراقبتی به بیماران توسط پرسنل بهداشتی و درمانی می تواند به عنوان یک روش کم هزینه و مؤثر باعث افزایش خودکارآمدی و ارتقاء سطح سلامت بیماران شوند.