اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر سلامت روان و پیشرفت تحصیلی نوجوانان تحت همودیالیز

Abstract

مقدمه: نوجوانان تحت همودیالیز با مشکلات مربوط به سلامت روان و افت تحصیلی مواجه هستند؛ بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر سلامت روان و پیشرفت تحصیلی آنها انجام شده است. روش کار: در مطالعه نیمه‌تجربی حاضر ۸۰ نوجوان تحت همودیالیز در مراکز دیالیز بیمارستان‌های امام خمینی (ره) و امام رضا (ع) کرمانشاه به روش نمونه‌گیری در دسترس بررسی شدند. سپس نمونه‌ها به گروه‌های مداخله (۴۰ نفر) و کنترل (۴۰ نفر) تخصیص تصادفی یافتند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد سلامت روان بود و درباره پیشرفت تحصیلی، از معدل تحصیلی نمونه‌ها استفاده شد. داده‌ها نیز با نرم‌افزار SPSS نسخه ۱۶ و آزمون‌های کای‌دو، t مستقل و t زوج تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: در گروه مداخله، میانگین نمرات اضطراب (۵/۴۴±۱۰/۳۷)، افسردگی (۷/۳۴±۱۵/۴۳) و شکایات جسمی (۶/۱۸±۸/۹۹) به‌طور معنا‌داری به‌ترتیب به ۲/۸۲±۶/۷۱، ۲/۸۷±۱۱/۲۳ و ۲/۲۴±۴/۸۲ کاهش یافت (۰.۰۵>P) و نمره فعالیت‌های اجتماعی از نمره ۵/۴۱±۱۲/۲۹ به نمره ۶/۶۷±۱۶/۲۷ افزایش پیدا کرده است (۰.۰۵<P). میانگین معدل تحصیلی قبل از مداخله (۲/۰۹±۱۵/۰۲) با پس از مداخله (۱/۱۳±۱۶/۷۲) به‌طور معناداری افزایش یافت (۰.۰۵>P). نتیجه‌گیری: براساس مطالعه حاضر، آموزش مهارت‌های زندگی می‌تواند سبب ارتقای ابعاد گوناگون سلامت روان و پیشرفت تحصیلی نوجوانان تحت همودیالیز شود؛ از این‌رو پیشنهاد می‌شود برنامه آموزش مهارت‌های زندگی در سیر درمان نوجوانان تحت همودیالیز در نظر گرفته شود.