نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorکرباسی, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorخطیبان, مهنازfa_IR
dc.contributor.authorسلطانیان, علی رضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T03:38:13Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T03:38:13Z
dc.date.available1399-08-22T03:38:13Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T03:38:13Z
dc.date.issued2019-02-01en_US
dc.date.issued1397-11-12fa_IR
dc.identifier.citationکرباسی, فاطمه, خطیبان, مهناز, سلطانیان, علی رضا. (1397). تأثیر آموزش مهارت‌های ارتباط با بیمار به روش ایفای نقش بر خودکارآمدی دانشجویان پرستاری. مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سینا, 26(6), 357-365. doi: 10.30699/sjhnmf.26.6.357fa_IR
dc.identifier.issn2676-5748
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.30699/sjhnmf.26.6.357
dc.identifier.urihttp://nmj.umsha.ac.ir/article-1-1866-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/517903
dc.description.abstractمقدمه: آموزش مهارت‌های ارتباط حرفه‌ای می‌تواند در توسعه خودکارآمدی فراگیران مؤثر باشد. در آموزش ارتباط با بیمار بر استراتژی‌های فعال و دانشجو ـ محور مانند ایفای نقش، تأکید بیشتری شده است. ازاین‌رو مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزشِ ارتباط با بیمار به‌روشِ ایفای نقش، بر خودکارآمدی دانشجویان پرستاری انجام شد. روش‌کار: این مطالعه نیمه‌تجربیِ دوگروهی، با طرح قبل و بعد انجام شده است. از بین ۱۵ گروه از دانشجویانی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، به‌صورت تصادفی، چهار گروه به‌روش ایفای نقش (۳۲ نفر) و چهار گروه به‌روشِ آموزش روتین (۳۲ نفر) انتخاب شدند. دانشجویان، پرسش‌نامه خودکارآمدی Sherer را در ابتدا و انتهای مطالعه کامل کردند. مداخله شامل برنامه آموزشی ارتباط با بیمار بود که به‌روشِ ایفای نقش در دوره کارآموزیِ فراگیران اجرا شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه ۱۶ و با سطح معنی‌داری ۹۵% تجزیه‌وتحلیل شد. یافته‌ها: دانشجویانِ گروه ایفای نقش و گروه کنترل از نظر ویژگی‌های فردی با یکدیگر مشابه بودند. اگرچه نمرات خودکارآمدی دانشجویانِ گروه کنترل در ابتدای ورود به مطالعه از گروه ایفای نقش بیشتر (۰/۰۵>P) بود، پس از تعدیل نمرات بدو ورود، آزمون واریانس مشترک، پیشرفت قابل ملاحظه‌ای در نمره خودکارآمدی دانشجویانِ گروه ایفای نقش نشان داد (۰/۰۰۱>P). نتیجه گیری: به‌کارگیری روش آموزشی ایفای نقش در مقایسه با روش آموزش سنتی، می‌تواند به ارتقای خودکارآمدی دانشجویان پرستاری کارشناسی منجر شود.fa_IR
dc.format.extent788
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سیناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Nursing and Midwifery Careen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.30699/sjhnmf.26.6.357
dc.subjectآموزش به‌روشِ ایفای نقشfa_IR
dc.subjectارتباط با بیمارfa_IR
dc.subjectخودکارآمدیfa_IR
dc.subjectدانشجویان پرستاریfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleتأثیر آموزش مهارت‌های ارتباط با بیمار به روش ایفای نقش بر خودکارآمدی دانشجویان پرستاریfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پرستاری داخلی ـ جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علـوم پزشکی همدان، همدان، ایـرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات مراقبت مادر و کودک، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایرانfa_IR
dc.citation.volume26
dc.citation.issue6
dc.citation.spage357
dc.citation.epage365


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد