بررسی خطای تجمعی بازسازی رنگ در مراحل رنگ گیری تا ساخت روکش PFM در دانشجویان دندانپزشکی همدان

Abstract

مقدمه و هدف: توانایی دندانپزشک در انتخاب رنگ یکی از مهمترین فاکتورها در دندانپزشکی زیبایی می باشد. هدف از این مطالعه تعیین میزان خطای تجمعی بازسازی رنگ در مراحل رنگ گیری تا ساخت روکش PMF (Procelain Fused to Metal) در دانشجویان دندان پزشکی میباشد. روش کار: در این مطالعه توصیفی ـ مقطعی جهت بررسی تغییرات رنگ از دستگاه Easyshade2 استفاده شد.50 نفر از دانشجویان دندانپزشکی همدان جهت انتخاب رنگ دعوت شدند. شاخص های L,a,b نمونه رنگ Vita lumin توسط Easyshade2 اندازه گیری شد و تفاوت آن با L,a,b تعریف شده در حافظه دستگاه برای نمونه رنگ یادداشت گردید. دانشجویان با استفاده از نمونه رنگ Vita lumin رنگ را انتخاب کردند. رنگ دندان شاهد توسط Easyshade2 ثبت شد و بعد از ساخت PFM رنگ بریج ساخته شده توسط لابراتوار اندازه گیری شد. نتایج بدست آمده با استفاده از آزمونهای آماری one way ANOVA و Student t-test بررسی شدند. نتایج: میانگین خطای دانشجو در مقایسه با شاهد حدود 9 ارزیابی شد. میانگین خطای دانشجو در مقایسه با گلیز نیز 7.6 ارزیابی گردید. بیشترین میزان خطا مربوط به خطای تجمعی دانشجو با شاهد (جینجیوالی) می باشد (ΔE=14.4) و کمترین میزان خطا نیز مربوط به خطای تجمعی دانشجو با گلیز (انسیزالی ) است (ΔE=5.7). تفاوت بین خطای دانشجو با شاهد، شاهد با گلیز و دانشجو با گلیز هر سه از نظر آماری معنی دار است (P<0.05). نتیجه نهایی: تفاوت معنی داری بین رنگ انتخاب شده توسط دانشجو و دستگاه Easyshade2 و رنگ پروتز ثابت ساخته شده توسط لابراتوار وجود دارد. بیشترین میزان خطا مربوط به مرحله انتخاب رنگ جینجیوالی توسط دانشجو بود.