نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorقره‌باغی, ناصرfa_IR
dc.contributor.authorولیزاد حسنلویی, محمد امینfa_IR
dc.contributor.authorمهدیزاده خلیفانی, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorمشیری, ناصرfa_IR
dc.contributor.authorحجازی‌فر, فائزهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T00:24:12Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T00:24:12Z
dc.date.available1399-08-22T00:24:12Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T00:24:12Z
dc.date.issued2018-06-01en_US
dc.date.issued1397-03-11fa_IR
dc.identifier.citationقره‌باغی, ناصر, ولیزاد حسنلویی, محمد امین, مهدیزاده خلیفانی, علیرضا, مشیری, ناصر, حجازی‌فر, فائزه. (1397). ارزیابی پیامد بیماران با نشانگان تغذیه مجدد بستری در بخش مراقبت‌های ویژه. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 25(1), 56-62. doi: 10.21859/ajcm.25.1.56fa_IR
dc.identifier.issn2588-722X
dc.identifier.issn2588-7238
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.21859/ajcm.25.1.56
dc.identifier.urihttp://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1699-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/498343
dc.description.abstractسابقه و هدف: نشانگان تغذیه مجدد (RFS: Re-feeding Syndrome) شامل: اختلال الکترولیتی شدید و ناهنجاری‎های متابولیکی پس از شروع تغذیه مجدد در افرادی است که یک دوره طولانی را بدون غذا گذرانده‌اند. مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه آینده‌نگر طی نیمسال اول سال 1396 سطح سرمی فسفر، منیزیم و پتاسیم بیماران بالای 18 سالی که به مدت بیش از 48 ساعت در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان‌های طالقانی و امام ارومیه بستری شده و NPO (Nil per Os) بودند و تحت حمایت تغذیه‌ای قرار گرفتند در روز اول، سوم و هفتم بستری اندازه‌گیری و ثبت شد و در نهایت فراوانی نشانگان تغذیه مجدد و هیپوفسفاتمی، هیپومنیزیمی و هیپوکالمی و پیامد کوتاه‌مدت بیماران مورد مقایسه قرار گرفت. بیماران با نارسایی حاد و مزمن کلیه، سرطان، مشکلات قبلی گوارشی، کبدی و اختلالات الکترولیتی به‌هنگام پذیرش از مطالعه کنار گذاشته شدند. یافته‌ها: میانگین طول مدت بستری بیماران در ICU (Intensive Care Unit) 35 روز و میانگین طول مدت تهویه مکانیکی 5/28 روز به‌دست آمد. فراوانی مرگ و میر بیماران نیز ۹۶/۳۶ درصد (۹۵ نفر) بود. همچنین فراوانی نشانگان تغذیه مجدد 23/13 درصد، هیپوفسفاتمی ۷/۲۵ درصد، هیپوکالمی ۴/۲۱ درصد و هیپومنیزیمی ۷/۳۷ درصد به‌دست آمد. شایان ذکر است که بین شاخص توده بدنی، طول مدت تهویه مکانیکی و بستری در بخش مراقبت‌های ویژه و مرگ و میر بیماران با نشانگان تغذیه مجدد و بدون آن تفاوت آماری معناداری وجود داشت (05/0P<). نتیجه‌گیری: فراوانی به‌دست‌آمده برای اختلالات الکترولیتی در دوره شروع تغذیه‌ مجدد در مقایسه با مطالعات مشابه با وجود تفاوت‌های موجود و پیامدهای ناشی از RFS در بازه قابل قبولی قرار داشت.fa_IR
dc.format.extent611
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله پزشكي باليني ابن سيناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Clinical Medicineen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.21859/ajcm.25.1.56
dc.subjectاختلال الکترولیتیfa_IR
dc.subjectحمایت تغذیه‌ایfa_IR
dc.subjectنشانگان تغذیه‌ مجددfa_IR
dc.titleارزیابی پیامد بیماران با نشانگان تغذیه مجدد بستری در بخش مراقبت‌های ویژهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.citation.volume25
dc.citation.issue1
dc.citation.spage56
dc.citation.epage62


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد