نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمظاهری, شهیرfa_IR
dc.contributor.authorدرویش, مهساfa_IR
dc.contributor.authorپورالعجعل, جلالfa_IR
dc.contributor.authorفریادرس, محمدfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T00:24:09Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T00:24:09Z
dc.date.available1399-08-22T00:24:09Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T00:24:09Z
dc.date.issued2018-06-01en_US
dc.date.issued1397-03-11fa_IR
dc.identifier.citationمظاهری, شهیر, درویش, مهسا, پورالعجعل, جلال, فریادرس, محمد. (1397). مقایسه اثربخشی داروی سیتی‌کولین با دارونما در درمان بیماران مبتلا به سکته مغزی. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 25(1), 20-27. doi: 10.21859/ajcm.25.1.20fa_IR
dc.identifier.issn2588-722X
dc.identifier.issn2588-7238
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.21859/ajcm.25.1.20
dc.identifier.urihttp://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1694-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/498338
dc.description.abstractسابقه و هدف: برخی از مطالعات نشان داده‏اند که مصرف سیتی‏کولین توسط بیماران استروک نتایج سودمندی را به همراه داشته است؛ با این حال هنوز اختلاف نظر در این زمینه وجود دارد. در این ارتباط، هدف از انجام مطالعه حاضر مقایسه اثربخشی سیتی‏کولین با دارونما در بیماران سکته مغزی حاد می‌باشد. مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی- تصادفی 160 بیمار با تشخیص استروک هموراژیک و ایسکمیک حاد به‌طور تصادفی به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. گروه مداخله علاوه بر درمان استاندارد، یک گرم سیتی‏کولین تزریقی روزانه را به مدت 10 روز دریافت کردند. شدت بیماری در زمان شروع با استفاده از روش‌NIHSS  (National Institutes of Health Stroke Scale) و پیامد بیماری از طریق روش‌های mRS (Modified Rankin Scale) و BI (Barthel Index) در روزهای اول، دهم و نودم ارزیابی گردیدند. در نهایت، نتایج با استفاده از نرم‌افزار stata تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: هر دو گروه از نظر جنسیت، میانگین سنی، افزایش فشار خون، ابتلا به دیابت، مصرف سیگار، هایپرلیپیدیمی و میزان مرگ و میر پس از سکته اختلاف معناداری نداشتند (05/0P>). صرف‌نظر از نوع استروک، شدت بیماری با گذشت زمان در هر دو گروه کاهش پیدا کرد؛ اما در پایان مطالعه (در روز نودم) گروه مداخله شدت بیماری کمتری داشت (05/0>‌P)‌‌. لازم به ذکر است که در بیماران استروک ایسکمیک در روز نودم شدت بیماری با اختلاف معناداری در گروه مداخله کمتر بود (05/0>‌P). نتیجه‌گیری: با وجود اینکه مصرف سیتی‏کولین در کوتاه‌مدت اثرات قابل توجهی در سیر بیماری نداشته است؛ اما در درازمدت اثرات سودمندی در بهبود بیماران و افزایش کارایی آن‌ها به‌ویژه در بیماران استروک ایسکمیک را نشان می‌دهد.fa_IR
dc.format.extent530
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله پزشكي باليني ابن سيناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Clinical Medicineen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.21859/ajcm.25.1.20
dc.subjectسکته مغزی ایسکمیکfa_IR
dc.subjectسکته مغزی هموراژیکfa_IR
dc.subjectسیتی‌کولینfa_IR
dc.titleمقایسه اثربخشی داروی سیتی‌کولین با دارونما در درمان بیماران مبتلا به سکته مغزیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدستیار نورولوژی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایرانfa_IR
dc.citation.volume25
dc.citation.issue1
dc.citation.spage20
dc.citation.epage27


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد