نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorواحدیان, مهردادfa_IR
dc.contributor.authorآقایی افشار, محمودfa_IR
dc.contributor.authorلشگری زاده, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorمنگلی, فروغfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T00:23:51Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T00:23:51Z
dc.date.available1399-08-22T00:23:51Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T00:23:51Z
dc.date.issued2011-12-01en_US
dc.date.issued1390-09-10fa_IR
dc.identifier.citationواحدیان, مهرداد, آقایی افشار, محمود, لشگری زاده, محمدرضا, منگلی, فروغ. (1390). ارزیابی درمان6 بیمار دارای فیلتر وناکاوا دائمی جهت پیشگیری از امبولی ریوی. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 18(3), 29-32.fa_IR
dc.identifier.issn2588-722X
dc.identifier.issn2588-7238
dc.identifier.urihttp://sjh.umsha.ac.ir/article-1-222-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/498306
dc.description.abstractمقدمه و هدف: ترومبوامبولی وریدی (VTE) یکی از علل اصلی ناخوشی و مرگ ومیر در ایالت متحده امریکا محسوب میشود و خود شامل دو طیف بیماری به نام ترومبوز ورید های عمقی (DVT) و امبولی ریوی (PE) میباشد. دراکثر موارد جهت درمان از داروهای ضد انعقاد استفاده میشود که نسبت به سایر روشها ارجحیت دارد. در مواردی که استفاده از داروهای ضد انعقاد با ریسک بالا همراه باشد و یا کنترااندیکه باشد ویا مواردیکه علیرغم استفاده از داروهای ضد انعقاد با دوز کافی بروز ترومبوامبولی وریدی مجدد داشته باشیم ، از روش دیگری به نام فیلتر وناکاوا استفاده میشودکه به عنوان یک روش درمانی موثر در پیشگیری از بروز امبولی ریوی تهدید کننده حیات بکار میرود. این مطالعه با هدف ارزیابی درمان 6 بیماردارای فیلتر واناکاوا دایمی جهت پیشگیری از آمبولی ریوی پس ازطی یک دوره 6 ماهه انجام گردید. روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی 6 بیمار که تحت جراحی گذاشتن فیلتر قرار گرفته بودند، پس از 6 ماه پیگیری شدند. بیماران از لحاظ بروز امبولی و DVT مجدد، وجود ادم، واریس ، زخم ، خونریزی ، جابجایی و شکستگی فیلتر و موارد مرگ ومیر تحت معاینه و بررسی قرار گرفتند. اطلاعات توسط نرم افزار اماری spssv17 و استفاده از آزمونهای آماری توصیفی و استنباطی انالیز گردید. نتایج: میانگین سنی بیماران 58.6 سال بود.توزیع جنسی در بیماران یکسان بود. علت مراجعه در کلیه موارد ترومبوز در وریدهای عمقی بوده است. از نظر اقدام تشخیصی در کلیه بیماران سونوگرافی داپلر وریدی و شریانی انجام گرفت.در 66.66% موارد داروی ضد انعقاد قبل از عمل استفاده شد. درتمامی بیماران نحوه قراردادن فیلتر از راه پرکوتانئوس بوده است. در پیگیری 6 ماه بعد 5 بیمار از نظر وجود علائم به نفع امبولی و DVT ،زخم ، وریدهای واریسی و ادم، تحت معاینه قرار گرفتند که این عوارض در هیچکدام از بیماران دیده نشد. همچنین بیماران از نظر جابجایی ،شکستگی، انسداد فیلتر نیز تحت بررسی قرار گرفتند که هیچکدام از عوارض مشاهده نشد. در مجموع یک مورد مرگ ومیر گزارش شد که بدلیل نارسایی تنفسی ناشی از انسفالوپاتی بدنبال انوریسم مغزی بوده است .در طول مدت بستری پس از عمل هیچگونه عوارض بدنبال قراردادن فیلتر مشاهده نشد. نتیجه نهایی: علیرغم این نکته که فیلتر در دراز مدت ریسک مجدد را افزایش میدهد ، اما بدلیل عدم تاثیر در افزایش مورتالیتی و کاهش قابل ملاحظه میزان بروز امبولی ریوی میتواند به عنوان درمان موثر و سودمند دربیماران با کنترااندیکاسیون استفاده ازضدانعقاد و بخصوص در بیماران دچار کانسرونیز بدنبال جراحی ماژور در بیماران دچار تروما مورد استفاده قرار گیرد.fa_IR
dc.format.extent126
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله پزشكي باليني ابن سيناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Clinical Medicineen_US
dc.subjectآمبولی ریویfa_IR
dc.subjectفیلترهای وناکاواfa_IR
dc.subjectلخته در جدار سیاهرگfa_IR
dc.subjectسایر تخصص هاي بالينيfa_IR
dc.titleارزیابی درمان6 بیمار دارای فیلتر وناکاوا دائمی جهت پیشگیری از امبولی ریویfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume18
dc.citation.issue3
dc.citation.spage29
dc.citation.epage32


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد