مقایسه دو روش آموزش حضوری و غیرحضوری بر افزایش میزان شیردهی انحصاری به مادران باردار

Abstract

مقدمه و هدف : امروزه اهمیت شیردهی انحصاری با شیر مادر در رشد و بقای کودک و نقش آموزش در ارتقاء فرهنگ شیردهی بر کسی پوشیده نیست. اکثر فعالیتهای آموزشی که تا کنون در این زمینه انجام شده در جهت آموزش مادران در دوران پس از زایمان و اجرای طرح هم اتاقی مادر و کودک (Rooming in) بوده است. در بررسی حاضر سعی شده میزان اثربخشی آموزش حضوری و غیر حضوری شیردهی قبل از زایمان مورد بررسی و مقایسه قرار گیرد.

روش کار : در این مطالعه که از نوع کارآزمایی شاهد دار تصادفی شده می باشد 108 زن باردار در گروه سنی 20 تا 30 سال و در ماههای 8 و9 حاملگی با حداقل تحصیلات دیپلم ، اول زا و فاقد بیماری سیستمیک که به مراکز بهداشتی درمانی شهر همدان مراجعه کرده اند مورد بررسی قرار گرفتند. در ابتدا افراد مورد مطالعه به دو گروه 54 نفری تقسیم شدند و یک گروه تحت آموزش حضوری( سخنرانی، نمایش فیلمهای آموزشی، اسلاید، پرسش و پاسخ) و گروه دیگر تحت آموزش غیر حضوری( ارائه جزوه آموزشی که حاوی همان مطالب آموزش حضوری بود) قرار گرفتند و سپس هر دو گروه بمدت 6 ماه بعد از زایمان از نظر میزان شیردهی انحصاری تحت پیگیری قرار گرفتند.

نتایج : طبق نتایج حاصله از این پژوهش میزان شیردهی انحصاری در 6 ماه اول زندگی از 56.5% در گروه آموزش غیر حضوری به 82.7% در گروه آموزش حضوری افزایش نشان می داد که از نظر آماری دارای اختلاف معنی داری می باشد (P<0.05).

نتیجه نهائی : روش آموزش حضوری نسبت به آموزش غیرحضوری در زمان بارداری بر افزایش شیردهی انحصاری با شیر مادر تأثیر بیشتری دارد.