نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorگودرزی, محمدتقیfa_IR
dc.contributor.authorنویدی عباسپور, اکبرfa_IR
dc.contributor.authorرضائی, محسنfa_IR
dc.contributor.authorبابااحمدی رضائی, حسینfa_IR
dc.contributor.authorانصاری, مصطفیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T00:22:11Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T00:22:12Z
dc.date.available1399-08-22T00:22:11Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T00:22:12Z
dc.date.issued2008-03-01en_US
dc.date.issued1386-12-11fa_IR
dc.identifier.citationگودرزی, محمدتقی, نویدی عباسپور, اکبر, رضائی, محسن, بابااحمدی رضائی, حسین, انصاری, مصطفی. (1386). آسیب اکسیداتیو DNA و لیپیدها و ارتباط آن با گلیکاسیون پروتئین در بیماران دیابتی نوع I. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 14(4), 33-37.fa_IR
dc.identifier.issn2588-722X
dc.identifier.issn2588-7238
dc.identifier.urihttp://sjh.umsha.ac.ir/article-1-396-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/498125
dc.description.abstractمقدمه و هدف: هیپرگلیسمی با افزایش تولید گونه های فعال اکسیژن (ROS) همراه است. گونه های فعال اکسیژن با DNA وارد واکنش شده و ترکیبات مختلفی از جمله 8-هیدروکسی داکسی گوانوزین (8-OHdG) را به وجود می آورند که نتیجه فرایندهای ترمیم DNA می باشد و در ادرار دفع می شود. هدف از این مطالعه ارزیابی ارتباط مابین آسیب اکسیداتیو DNA و گلیکاسیون پروتئین در بیماران دیابتی نوع 1 می باشد بدین منظور، با اندازه گیری سطح 8-OHdG ادرار در گروه های دیابتی و شاهد، ارتباط آن با سطح هموگلوبین گلیکوزیله HbA1c و پروتئینهای گلیکه سرم (GSP) مورد بررسی قرار گرفت. همچنین میزان مالون دی آلدئید پلاسما (MDA) به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپیدها در دیابت مورد سنجش قرار گرفت. روش کار: در این مطالعه 32 نفر بیمار مبتلا به دیابت نوع 1 کنترل نشده و 48 فرد سالم که از لحاظ سن و جنس یکسان سازی شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. اندازه گیری مقادیر GSP و MDA به روش کالریمتری، اندازه گیری HbA1c به روش کروماتوگرافی تعویض یونی و اندازه گیری 8-OHdG ادراری به روش الایزای رقابتی صورت گرفت. اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمونهای آماری مناسب آنالیز شدند. نتایج: در این مطالعه سطح 8-OHdG ادرار، HbA1c خون، MDA پلاسما و GSP در گروه دیابتی بطور قابل ملاحظه ای بالاتر از افراد شاهد بود (P<0.05). علاوه بر آن 8-OHdG ادراری ارتباط معنی داری با HbA1c خون در گروه دیابتی نشان داد. ارتباط قند خون ناشتا با GSP نیز در گروه دیابتی معنی دار بود. همچنین ارتباط معنی داری مابین قند خون ناشتا و MDA در گروه دیابتی مشاهده شد در حالیکه ارتباط MDA با HbA1c معنی دار نبود. نتیجه نهایی: نتایج این مطالعه نشان داد که در بیماران دیابتی نوع 1 در نتیجه افزایش سطح گلوکز خون و اختلالات متابولیسمی مربوط به آن حالت استرس اکسیداتیو ایجاد می شود که نتیجه آن آسیب به DNA و پراکسیداسیون لیپیدها می باشد. بعلاوه میزان آسیب اکسیداتیو وارده به DNA در این بیماران باسطح کنترل گلیسمی در ارتباط است در حالی که به نظر می رسد پراکسیداسیون لیپیدی ارتباط معنی داری با غلظت HbA1c ندارد.fa_IR
dc.format.extent201
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله پزشكي باليني ابن سيناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Clinical Medicineen_US
dc.subjectآسیب اکسیداتیو DNAfa_IR
dc.subjectدیابت نوع Ifa_IR
dc.subject8-هیدروکسی داکسی گوانوزینfa_IR
dc.subjectهموگلوبین گلیکهfa_IR
dc.subjectسایر تخصص هاي بالينيfa_IR
dc.titleآسیب اکسیداتیو DNA و لیپیدها و ارتباط آن با گلیکاسیون پروتئین در بیماران دیابتی نوع Ifa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume14
dc.citation.issue4
dc.citation.spage33
dc.citation.epage37


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد