مقایسه تأثیر نوروفیدبک و نوروفیدبک به همراه آموزش والدگری بارکلی بر ابعاد توجه و ادراک شنیداری کودکان با اختلال نقص توجه- بیش‌فعالی

Abstract

سابقه و هدف: اختلال نقص توجه- بیش‌فعالی (Attention Deficit/ Hyperactivity Disorder ADHD:) یکی از اختلالات شایع روان‌پزشکی است که باعث آسیب تحصیلی، اجتماعی و خانوادگی می‌شود. در این ارتباط، پژوهش حاضر با هدف مقایسه تأثیر آموزش نوروفیدبک و نوروفیدبک به همراه آموزش والدگری بارکلی بر ابعاد توجه و ادراک شنیداری کودکانADHD انجام شد. مواد و روش‌‌ها: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (Sham) با سه مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری 10 هفته‌ای بود. جهت انجام این مطالعه 42 پسر دوره ابتدایی مبتلا به ADHD در سال 1396 به شکل هدفمند به همراه مادرانشان انتخاب شدند و با استفاده از گمارش تصادفی به دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم گردیدند. گروه‌های نوروفیدبک و ترکیبی هرکدام طی 30 جلسه 30 دقیقه‌ای، هفته‌ای سه بار تحت آموزش نوروفیدبک و مادران گروه ترکیبی به مدت نه جلسه یک ساعته هفتگی تحت آموزش والدگری بارکلی قرار گرفتند. شایان ذکر است که در گروه کنترل، نوروفیدبک بدون تنظیمات هدفمند و به‌صورت دریافت پاداش‌های تصادفی اجرا گردید. کلیه کودکان با استفاده از آزمون عملکرد پیوسته دیداری/شنیداری در سه مرحله مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از آزمون Repeated Measures ANOVA و توسط نرم‌افزارSPSS 23 تجزیه و تحلیل گردیدند. یافته‌ها: بر مبنای نتایج افزایش معنا‌دار هوشیاری شنیداری (005/0≥P)، کانون توجه شنیداری (001/0≥P)، زمان واکنش شنیداری (012/0≥P)، ادراک شنیداری (003/0≥P) و در نتیجه بهبودی معنادار علائم ADHD در هر دو گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در مراحل پس‌آزمون و پیگیری مشاهده شد؛ اما تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش مشاهده نگردید. نتیجه‌گیری: آموزش نوروفیدبک و نوروفیدبک به همراه آموزش والدگری بارکلی تأثیر یکسانی بر افزایش ابعاد توجه و ادراک شنیداری کودکان ADHDدارند.