• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله پزشكي باليني ابن سينا
    • دوره 25, شماره 3
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله پزشكي باليني ابن سينا
    • دوره 25, شماره 3
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    مقایسه اثربخشی درمان ترکیبی NBUVB همراه با پماد موضعی تاکرولیموس0/1 درصد و روش NBUVB به‌تنهایی در درمان ویتیلیگو

    (ندگان)پدیدآور
    یزدانفر, آمنهپیردهقان, آذرابراهیمی, بهاره
    Thumbnail
    دریافت مدرک مشاهده
    FullText
    اندازه فایل: 
    320.2کیلوبایت
    نوع فايل (MIME): 
    PDF
    نوع مدرک
    Text
    پژوهشي
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    سابقه و هدف: ویتیلیگو نوعی اختلال دپیگمانتاسیون مولتی‌فاکتوریال وابسته به فاکتورهای ژنتیکی و غیرژنتیکی است. این اختلال حاصل فقدان عملکرد ملانوسیت‌های پوستی می‌باشد. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان ترکیبی NB-UVB (Narrow Band-Ultraviolet B) همراه با پماد موضعی تاکرولیموس 1/0 درصد و روش NBUVB به‌تنهایی در درمان ویتیلیگو انجام شد. مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور، 60 ضایعه قرینه و دوطرفه متعلق به 30 بیمار مبتلا به ویتیلیگو انتخاب شد و بیماران به‌صورت تصادفی به دو گروه درمانی تقسیم گردیدند. برای گروه مداخله با 30 ضایعه، فتوتراپی با استعمال پماد موضعی تاکرولیموس 1/0 درصد و برای گروه کنترل با 30 ضایعه قرینه و ضایعات گروه مداخله، فتوتراپی با پماد اوسرین (پلاسبو) تجویز گردید. در هر دو گروه در ابتدای درمان، یک ماه و نیم و سه ماه پس از آن اندازه ضایعات از طریق فتوگرافی و میزان رپیگمانتاسیون با استفاده از سیستم امتیازدهی VASI (Visual Approach Slope Indicator) مورد ارزیابی قرار گرفت و نتایج در چک‌لیست ثبت شد. در ادامه، داده‌های گردآوری‌شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS 16 تجزیه و تحلیل گردیدند. یافته‌ها: میانگین سنی بیماران 60/31 سال بود و 18 نفر از آن‌ها (60 درصد) زن و 12 نفر (40 درصد) مرد بودند. میانگین و انحراف معیار اندازه ضایعه دپیگمانته در فتوگرافی بیماران دو گروه مداخله و کنترل در ابتدای درمان ضایعه مورد مداخله و کنترل در بدو درمان به‌ترتیب معادل 81/2±41/5 و 82/2±40/5، در یک ماه و نیم پس از درمان به‌ترتیب 77/2±59/4 و 84/2±96/4 و سه ماه پس از درمان معادل 35/2±85/3 و 80/2±66/4 به‌دست آمد (05/0P>). میانگین نمره VASI نیز در گروه مداخله و کنترل در ابتدای درمان به‌ترتیب 51/0±50/0 و 51/0±53/0، یک ماه و نیم پس از درمان به‌ترتیب 44/1±46/1 و 01/1±13/1 و در ماه سوم درمان معادل 57/1±18/2 و 21/1±52/1 گزارش گردید (05/0P>). علاوه‌براین، درصد رپیگمانتاسیون در گروه مداخله و کنترل یک ماه و نیم پس از درمان 25/18 و 12/14 درصد و در ماه سوم درمان 63/30 و 19 درصد به‌دست آمد. نتیجه‌گیری: اگرچه درصد رپیگمانتاسیون ضایعات ویتیلیگو با درمان ترکیبی بیشتر از مونوتراپی بود؛ اما بین دو روش درمانی از نظر درصد رپیگمانتاسیون تفاوت آماری معناداری مشاهده نشد.
    کلید واژگان
    تاکرولیموس
    فتوتراپی
    لک و پیس
    سایر تخصص هاي باليني

    شماره نشریه
    3
    تاریخ نشر
    2018-12-01
    1397-09-10
    ناشر
    دانشگاه علوم پزشکی همدان
    سازمان پدید آورنده
    دانشگاه علوم پزشکی همدان
    دانشگاه علوم پزشکی همدان
    دستیار گروه پوست، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

    شاپا
    2588-722X
    2588-7238
    URI
    https://dx.doi.org/10.21859/ajcm.25.3.127
    http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1770-fa.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/498101

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب