تاثیر عصاره آبی زنجبیل (Zingiber officinale) بر پروفایل لیپیدی در موش صحرایی نر به دنبال القای ا سترپتوزوتوسین

Abstract

سابقه و هدف: دیابت اختلالات سیستمیک را از طریق تغییر در سطوح لیپید پلاسما و افزایش بیماری های قلبی القاء می­کند. در این تحقیق، تاثیر عصاره آبی زنجبیل (Zingiber Officinale) بر میزان تغییرات لیپیدی در موش صحرایی نر به دنبال القای استرپتوزوتوسین بررسی شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، از 42 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده شد که به 6 گروه هفت تایی در قالب گروه­های کنترل، شاهد دیابتی و تجربی تقسیم شدند. گروه کنترل هیچ تیمار دارویی دریافت نکرد. در گروه شاهد دیابتی، mg/kg70 استرپتوزوتوسین یک بار به صورت درون صفاقی تجویز شد. در گروه تجربی 1 و 2، حیوانات به ترتیب mg/kg 250 و mg/kg 500 عصاره آبی زنجبیل دریافت کردند. در گروه تجربی 3 و 4، ابتدا mg/kg70 استرپتوزوتوسین و سپس mg/kg 250 و mg/kg500 عصاره تجویز شد. سپس، نمونه­های خونی تهیه و سطوح سرمی تری گلیسرید (TG)، کلسترول تام (TC)، کلسترول LDL و کلسترول HDL اندازه گیری شدند. یافته­ها: غلظت سرمی تری گلیسرید و کلسترول LDL در گروه شاهد دیابتی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری را نشان داد (05/0>p). برعکس، سطوح سرمی تری گلیسرید و کلسترول LDL در گروه تجربی 1 نسبت به گروه کنترل کاهش معنی­داری داشت. تری گلیسرید در گروه تجربی 2 نسبت به گروه کنترل افزایش معنی­داری را نشان داد.. همچنین کلسترول HDL به طور معنی داری در این گروه افزایش یافت. سطوح سرمی تری گلیسرید و کلسترول LDL در گروه­های تجربی 3و 4 در مقایسه با گروه دریافت کننده استرپتوزوتوسین کاهش معنی داری را نشان دادند. در حالی که غلظت کلسترول HDL در گروه تجربی 4 به طور معنی داری افزایش داشت (05/0>p). نتیجه­گیری: خصوصیات آنتی اکسیدانتی عصاره آبی زنجبیل سمیت استرپتوزوتوسین را کاهش می­دهد و منجر به بهبود پروفایل لیپیدی سرم در بیماران دیابتی می­شود. واژگان کلیدی: زنجبیل، استرپتوزوتوسین، LDL، HDL، تری گلیسرید، کلسترول تام، رت.