نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorجمشیدی گهر, مهساfa_IR
dc.contributor.authorرحیمی فرد, ناهیدfa_IR
dc.contributor.authorحسینی دوست, سید رضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:22:23Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:22:24Z
dc.date.available1399-08-21T23:22:23Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:22:24Z
dc.date.issued2018-09-01en_US
dc.date.issued1397-06-10fa_IR
dc.identifier.citationجمشیدی گهر, مهسا, رحیمی فرد, ناهید, حسینی دوست, سید رضا. (1397). تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه‌های بالینی P‌seudomonas aeruginosa و ردیابی ژن AmpC در آنها. فصلنامه علوم پزشکی, 28(3), 212-219. doi: 10.29252/iau.28.3.212fa_IR
dc.identifier.issn1023-5922
dc.identifier.issn2008-3386
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.29252/iau.28.3.212
dc.identifier.urihttp://tmuj.iautmu.ac.ir/article-1-1443-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/493471
dc.description.abstractسابقه و هدف: علیرغم پیشرفت­های ایجاد شده در امر مراقبت بیمارستانی و معرفی طیف گسترده­ای از عوامل ضد میکروبی، باکتری سودوموناس آئروژینوزا هم­چنان از عوامل شایع ایجاد کننده عفونت در بیماران بستری در بخش­های مختلف بیمارستان است. با توجه به مقاومت روزافزون این باکتری به داروهای ضدباکتریایی، اهمیت مقاومت آن دوچندان می­شود. آنزیم AMP-C بتالاکتامازی، از جمله سفالوسپورین­هایی است که بر روی کروموزوم باکتری کد می­شود. در بسیاری از باکتری­ها، القای آنزیم­های AMP-C می­تواند در سطح بالا توسط جهش های فراوان صورت گیرد. در این مقاله ردیابی ژن AMP-C در ایزوله­های بالینی سودوموناس آئروژینوزا گزارش شد. روش بررسی: در این مطالعه، 80 ایزوله سودوموناس آئروژینوزا از نمونه­های بالینی زخم، پس از تایید هویت ایزوله­ها با تست­های بیوشیمیایی، حساسیت آنتی­بیوتیکی آنها با روش استاندارد دیسک دیفیوژن نسبت به 15 آنتی بیوتیک تعیین شد و در پایان حضور ژن AMP-C با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ردیابی شد. یافته­ها: سویه‌های سودوموناس آئروژینوزا بیشترین مقاومت را به نسبت به سفالوتین (100درصد)، داکسی سایکلین (100 درصد)، سفکسیم (100 درصد)، آموکسی سیلین (100درصد)، آمپی سیلین (100درصد)، آمیکاسین (100درصد) و تری متوپریم (100درصد) نشان دادند. بیشترین حساسیت سویه‌های سودوموناس آئروژینوزا به ترتیب به آنتی­بیوتیک‌های کولیستین (5/67درصد)، جنتامایسین (5/32 درصد)، پیپراسیلین (30درصد)، سیپروفلوکساسین (7/28 درصد)، ایمی پنم (7/18 درصد)، سفتازیدیم (7/13درصد) ،سفتریاکسون (2/11 درصد) و سفوتاکسیم (10 درصد) بود. ژن AMP-C در پنج درصد ایزوله­ها ردیابی شد. نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، در بسیاری از سویه­های سودوموناس آئروژینوزای مورد بررسی، حضور همه ژن­های عامل مقاومت در یک ایزوله مشاهده نشد. بنابراین، می­توان امید داشت که آنزیم­های بتالاکتامازی با حداکثر توان در بیشتر ایزوله­ ها کد نمی­شوند. واژگان کلیدی: ژنAMP-C، مقاومت آنتی بیوتیکی، Pseudomonas aeruginosa، ایزوله بالینی.fa_IR
dc.format.extent410
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofفصلنامه علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofMEDICAL SCIENCES JOURNALen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.29252/iau.28.3.212
dc.subjectژنAMP-Cfa_IR
dc.subjectمقاومت آنتی بیوتیکیfa_IR
dc.subjectPseudomonas aeruginosafa_IR
dc.subjectایزوله بالینی.fa_IR
dc.subjectميكروبيولوژيfa_IR
dc.titleتعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه‌های بالینی P‌seudomonas aeruginosa و ردیابی ژن AmpC در آنهاfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتجربيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی ارشد، گروه میکروبشناسی، علوم پزشکی تهران ، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentسازمان غذا و دارو، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه میکروب شناسی، علوم پزشکی تهران ، دانشگاه آزاداسلامی ، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume28
dc.citation.issue3
dc.citation.spage212
dc.citation.epage219


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد