میانکنش ژنتیک و تغذیه و ارتباط آن با خطر ابتلا به سرطان

Abstract

سابقه و هدف: سرطان از جمله بیماری‌های پیچیده­ای است که در بروز آن مجموعه­ای از عامل‌های ژنتیکی و محیطی مشارکت دارند. تغذیه از جمله عامل‌های محیطی است که به سهم خود می‌تواند از بروز سرطان و بیماری‌های دیگر پیشگیری کرده یا موجب آن‌ها شود. هر یک از اجزاء رژیم غذایی در مهار رشد سلول‌های توموری، سازوکاری را به‌کار می­گیرند و یا در مسیرهای علامت رسانی (signaling) سلول با مولکول‌های دیگر میانکنش برقرار می‌کنند. در این مقاله مروری، مباحث "ژنومیک تغذیه­ای" و "ژنتیک تغذیه­ای" مطرح شده است. "ژنومیک تغذیه­ای" اثر تغذیه بر روی بیان ژن و در نتیجه بر روی پروتئوم و متابولوم را بررسی می‌کند. ژنتیک تغذیه­ای اثر واریانت‌های ژنی در پاسخ به مواد غذایی در افراد را مطالعه می‌کند، به نحوی که واریانت‌های ژنی در افراد می‌تواند پاسخ آن‌ها به مواد غذایی را تغییر دهد. هم‌چنین اجزاء غذایی می‌توانند موجب تغییرات اپی ژنتیکی و درنتیجه تغییر بیان ژن شوند. نشان داده شده است که تغذیه بر طول تلومر کروموزوم ها نیز اثر می‌گذارد.