اثر فاکتور رشد مشابه انسولین (IGF-I) در آپوپتوز سلول‌های تخمدان هامستر چینی جهت تولید داروهای زیستی

Abstract

سابقه و هدف: توانایی کاهش مرگ سلول‌ها ناشی از آپوپتوز و حفظ طولانی‌مدت بقاء آنها در محیط‌های بدون سرم در کشت سلولی، موضوعات مهمی در تولید پروتئین‌های نوترکیب می‌باشند. فاکتور رشد مشابه انسولین (I-IGF)، فاکتور رشد انتخابی جهت تکثیر سلول‌های پستانداران در محیط‌های کشت بدون سرم است که علاوه بر فعالیت میتوژنی، دارای فعالیت آنتی‌آپوپتوزی در برابر محرک‌های القاء‌کننده مرگ می‌باشد. در این مطالعه، اثر آنتی‌آپوپتوزی غلظت‌های متفاوت IGF-I طی زمان‌های‌ 24 و 48 ساعت بر روی رده سلول‌های تخمدان ها‌مستر K1 بررسی گردید. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، سلول‌ها در محیط کشت DMEM حاوی آنتی‌بیوتیک به همراه ده درصد سرم جنین گاوی کشت داده شدند. آپوپتوز در سلول‌ها توسط متوتروکسات القاء گردید، سرم حذف شد و در نهایت غلظت‌های50-10 نانوگرم/میلی‌لیتر IGF-I اضافه گشت. فرایند آپو‌پتوز توسط کیت تشخیصی کاسپاز 3 و تکثیر سلول‌ها با روش تعیین تکثیر و بقاء سلولی (MTT) مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: با افزایش غلظتIGF-I ، فعالیت کاسپاز 3 کاهش معنی‌داری را نشان داد، به طوری که در بالاترین غلظت IGF-I (50 نانوگرم/ میلی‌لیتر) و با مقایسه با گروه کنترل منفی، پس از تیمار 24 و 48 ساعت به ترتیب 7/1 و 4/1 برابر کاهش فعالیت کاسپاز 3 مشاهده شد که موید فعالیت آنتی‌آپوپتوزی این فاکتور جهت حفظ بقاء سلول‌های کشت داده شده در برابر محرک‌های القایی آپوپتوز (متوتروکسات) می‌باشد. نتیجه‌گیری: IGF-I به عنوان فاکتور آنتی‌آپوپتوزی، مرگ برنامه‌ریزی شده سلول‌های C‏HO-K1 را در شرایط القایی آپوپتوزی کاهش داد.