اثر بخشی مثبت اندیشی در کاهش مشاجرات زناشویی دانشجویان متاهل

Abstract

سابقه و هدف: گسترش علم آموزی و تغییر سبک زندگی زناشویی، با وجود مزایای فراوان آن گاه با منفی اندیشی زوجین، موج فزاینده‌ای از سوء‌ظن و نگرانی را در بین آن‌ها به جای گذاشته‌است. در چنین شرایطی ، آموزش مهارت‌های مثبت اندیشی برای همسران به منظور تقویت رابطه‌ها و اعتماد سازی در بین آن‌ها می‌تواند موثر ‌باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش مثبت اندیشی در بین دانشجویان متاهل به منظور کاهش مشاجرات زناشویی می‌باشد. روش بررسی: پژوهش حاضر به صورت نیمه آزمایشی می‌باشد که به روش نمونه‌گیری هدف‌دار از میان کلیه دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد واحد شهرکرد در نیم سال اول سال تحصیلی 91-90 تعداد 96 نمونه انتخاب گردید. ابتدا پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامه آکسفورد در بین آن‌ها توزیع گردید. سپس جهت بررسی فرضیه‌های پژوهش 50 نفر از افرادی را که در آزمون‌های ذکر شده بر اساس نقطه برش آزمون نمره کمی کسب کرده انتخاب و پس از توزیع آزمون پی‌اف‌کیو در بین آن‌ها بر اساس نتایج به دست آمده 40 نفر انتخاب، و در دو گروه 20 نفری آزمایش و گواه جایگزین شده و به گروه آزمایش به مدت شش جلسه یک ساعته مهارت‌های مثبت اندیشی آموزش داده‌شد. دو هفته پس از پایان جلسه‌های آموزش، به عنوان پس آزمون، آزمون انریچ روی هر دو گروه اجرا گردید. یافته‌ها: بررسی نگرش مثبت، در هر گروه از دانشجویان‌ مورد بررسی تفاوت‌های بارز و معنی‌داری با هم داشتند. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که آموزش مهارت‌های مثبت‌اندیشی در گروه‌های مختلف زناشویی تاثیر متفاوت و معنی‌‌داری دارد.