تاثیر مصرف سویا در جبران کمبود پروتئین در رشد غضروف (مدل حیوانی)

Abstract

سابقه و هدف: در علم پزشکی، پیشگیری و درمان مشکلات مفصلی از اهمیت ویژه­ای برخوردار است. با توجه به اینکه سویا می­تواند در درمان بیماری­های مفصلی موثر باشد، لذا بر آن شدیم تا تاثیر مصرف سویا را در رشد غضروف بررسی نماییم. روش بررسی: 30 سر موش سوری ماده نابالغ نژاد Balb/c در سن سه هفتگی بر اساس سه نوع رژیم غذایی به سه گروه رژیم غذایی با پروتئین کامل بدون سویا، رژیم غذایی با کمبود پروتئین و رژیم غذایی با پروتئین کامل که 40 درصد آن را سویا تشکیل می­داد، تقسیم شدند. پس از مدت شش ماه حیوانات را بی­هوش نموده، جهت تعیین سطح الکالین فسفاتاز سرم، خون­گیری از قلب آنها انجام گرفت. سپس اندام تحتانی آنها را از بدن خارج کرده و پس از انجام مراحل آماده­سازی بافتی، با استفاده از آنالیز هیستومورفومتریک، ضخامت بخش میانی، لبه جانبی، تعداد سلول­های غضروفی و همچنین غلظت ماده بین سلولی غضروف تیبیا تعیین گردید. یافته­ها: در گروه­هایی که از رژیم غذایی دارای سویا استفاده کردند، ضخامت بخش میانی و لبه جانبی غضروف تیبیا، تعداد سلول­های غضروفی و میزان آلکالین فسفاتاز سرم تفاوت معنی­داری نسبت به سایر گروه­ها داشت (001/0>p). نتیجه­گیری: این مطالعه نشان داد که مصرف سویا از دوران بعد از شیرخوارگی در موش­هایی که با کمبود پروتئین مواجه بودند، می­تواند موجب تحریک تولید آلکالین فسفاتاز، افزایش تعداد سلول­های غضروفی، ضخامت غضروف و در نتیجه حفاظت و شادابی غضروف شود