اثربخشی آموزش گروهی شناختی– رفتاری در کاهش علایم جسمانی سندرم پیش از قاعدگی

Abstract

سابقه و هدف : سندرم پیش از قاعدگی شامل تغییرات فیزیکی، روانی و رفتاری است که به کرات در فاز لوتئال سیکل قاعدگی زنان اتفاق می­افتد و سبب درماندگی و اختلال عملکرد روزانه در روابط فرد با دیگران می­گردد. لذا در این پژوهش تأثیر آموزش گروهی شناختی- رفتاری در کاهش سردرد، پرخوری، حساس شدن پستان­ها، نفخ شکم و ورم انتهاه بررسی شد. روش بررسی : دراین پژوهش نیمه آزمایشی ، ابتدا از بین مناطق 22 گانه شهرتهران، منطقه 3 به صورت تصادفی انتخاب و از مهدکودک­های این منطقه، دو مهد کودک به صورت تصادفی گزینش شد. از بین مادران کودکان پیش دبستانی این منطقه، 56 زن مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی به روش نمونه­گیری غیراحتمالی از نوع در دسترس انتخاب و به دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم شدند. گروه آزمایش طی 10 جلسه آموزش شناختی- رفتاری را دریافت کردند. یافته ­ ها: آموزش گروهی شناختی – رفتاری تأثیر معنی­داری درکاهش علایم جسمانی شامل سردرد، پرخوری و نفخ شکم داشت، اما در کاهش حساس شدن پستان­ها و کاهش ورم انتهاها مؤثر نبود. نتیجه ­ گیری : درمان شناختی – رفتاری در درمان سندرم پیش ازقاعدگی مؤثر است. بنابراین در افرادی که دارودرمانی مدنظر نیست یا کافی به نظر نمی ­ رسد، رویکرد شناختی – رفتاری به تنهایی یا همراه با دارو درمانی توصیه می ­ شود.