نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorپوستی, عباسfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:11:09Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:11:09Z
dc.date.available1399-08-21T23:11:09Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:11:09Z
dc.date.issued1974-04-01en_US
dc.date.issued1353-01-12fa_IR
dc.identifier.citationپوستی, عباس. (1353). کم خونی همولیتیک ناشی از پنی سیلین. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 32(1), 26-28.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-2084-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/492047
dc.description.abstractدر جریان بعضی آزمایشات خونی، کم‌خونی همولیتیک با پنی‌سیلین باثبات رسید. نوع پنی سیلین مسئول این کم‌خونی بیشتر از نوع پنی‌سیلین G بوده که مقدار آن بطور متوسط بین 4/2-100 میلیون واحد در روز از اه تزریق داخل وریدی گزارش شده است که در نتیجه میزان گلبول‌های قرمز، هموگلوبین و هماتوکریت سقوط پیدا می‌کنند. و مدت لازم برای بروز چنین عارضه‌ای بطور متوسط 39 روز به حساب آمده است. همولیز حاصله ایمونولوژیک بوده و تست کومبس مستقیم آنتی ایمونوگلوبولین G در تمام موارد مثبت نشان داده شده است. آنتی کورهای ضد پنی‌سیلین سرم گلبول‌های قرمز را اکاوتینه می‌کند. با وقفه درمان، تست کومبس منفی شده و کم‌خونی اصلاح می‌شود.بنابر این در هر بیماری که مقادیر زیادی پنی‌سیلین از راه وریدی دریافت می‌کند باید از نظر همولیزگلبول‌های قرمز مشکوک شده و سقوط میزان هموگلوبین را بررسی کرد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.titleکم خونی همولیتیک ناشی از پنی سیلینfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume32
dc.citation.issue1
dc.citation.spage26
dc.citation.epage28


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد