نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorفلاح محمدی, ضیاءfa_IR
dc.contributor.authorمیر فخرایی, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorحاجی زاده مقدم, اکبرfa_IR
dc.contributor.authorفلاح محمدی, حسینfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:41:16Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:41:17Z
dc.date.available1399-08-21T22:41:16Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:41:17Z
dc.date.issued2017-02-01en_US
dc.date.issued1395-11-13fa_IR
dc.identifier.citationفلاح محمدی, ضیاء, میر فخرایی, فاطمه, حاجی زاده مقدم, اکبر, فلاح محمدی, حسین. (1395). اثر دویدن روی نوارگردان بر سطح IGF-1 در جسم مخطط موش‌های پارکینسونی شده با القای 6-هیدروکسی دوپامین. مجله مطالعات علوم پزشکی, 27(11), 959-966.fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-3280-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/488009
dc.description.abstractپیش‌زمینه و هدف: در رابطه با اثر محافظتی ورزش روی فرآیندهای تحلیل عصبی توافق وجود ندارد و مکانیزم‌های مسئول تأثیر فعالیت‌های ورزشی در بیماری پارکینسون مشخص نشده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر محافظتی چهار هفته دویدن با شدت ملایم روی نوارگردان بر سطح IGF-1، دوپامین و تیروزین هیدروکسیلاز جسم مخطط موش‌های پارکینسونی شده با تزریق استریوتاکسی سم عصبی 6-هیدروکسی دوپامین به استراتوم بود. مواد و روش‌ کار: بیماری پارکینسون با استفاده از تزریق 6-هیدروکسی دوپامین به روش استریوتاکسی به جسم مخطط موش‌های نر نژاد ویستار القاء شد. برای تأیید پارکینسونی شدن موش‌ها از آزمون رفتاری چرخش استوانه استفاده شد. موش‌های گروه تمرین 30 دقیقه در روز، 5 روز در هفته و 4 هفته روی نوارگردان با سرعت 15 متر بر دقیقه به تمرین پرداختند. اندازه‌گیری IGF-1، دوپامین و تیروزین هیدروکسیلاز در جسم مخطط به روش الایزا انجام شد. یافته‌ها: سطح IGF-1، دوپامین و تیروزین هیدروکسیلاز در جسم مخطط درنتیجه تزریق 6-هیدروکسی دوپامین کاهش یافت. اجرای 4 هفته تمرین نوارگردان پیش از تیمار 6-هیدروکسی دوپامین نتوانست از کاهش سطح این پروتئین‌ها پیشگیری نماید. همچنین نتایج تست استوانه نشان داد که اجرای برنامه دویدن اجباری با شدت ملایم تأثیر پیشگیرانه روی سمپتوم‌های رفتاری القاء بیماری پارکینسون ندارد. بحث و نتیجه‌گیری: 4 هفته دویدن روی نوارگردان با شدت پایین تأثیر محافظتی بر سمپتوم‌های رفتاری و تغییرات مولکولی در برابر سم عصبی القاء کننده پارکینسون ندارد. برای نتیجه‌گیری قطعی در رابطه با استفاده پیشگیرانه از ورزش به‌عنوان ابزار غیر دارویی حفاظت کننده از سلامت مغز به مطالعات بیشتر با تیمار شدت و مدت متفاوت، نیاز می‌باشد.fa_IR
dc.format.extent539
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.subject6-هیدروکسی دوپامینfa_IR
dc.subjectپارکینسونfa_IR
dc.subjectIGF-1fa_IR
dc.subjectدوی نوارگردانfa_IR
dc.subjectفیزیولوژیfa_IR
dc.titleاثر دویدن روی نوارگردان بر سطح IGF-1 در جسم مخطط موش‌های پارکینسونی شده با القای 6-هیدروکسی دوپامینfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه مازندرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه مازندرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه مازندرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه مازندرانfa_IR
dc.citation.volume27
dc.citation.issue11
dc.citation.spage959
dc.citation.epage966


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد