نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمحمدی, علیfa_IR
dc.contributor.authorلطف الهی, لیداfa_IR
dc.contributor.authorهمتی, آذرfa_IR
dc.contributor.authorپروین, ساراfa_IR
dc.contributor.authorچهاربالش, اردلانfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:41:10Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:41:10Z
dc.date.available1399-08-21T22:41:10Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:41:10Z
dc.date.issued2019-04-01en_US
dc.date.issued1398-01-12fa_IR
dc.identifier.citationمحمدی, علی, لطف الهی, لیدا, همتی, آذر, پروین, سارا, چهاربالش, اردلان. (1398). فراوانی و مقاومت آنتی‌بیوتیکی گونه‌های لیستریا جداشده از نمونه‌های غذایی و محیطی در شهر ارومیه. مجله مطالعات علوم پزشکی, 30(1), 21-28.fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-4449-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/488000
dc.description.abstractپیش‌زمینه و هدف: جنس لیستریا و به‌ویژه لیستریا مونوسیتوژنز به‌عنوان عامل بیماری‌زای منتقل‌شونده از غذا، عامل سببی لیستریوز می‌باشد که می‌تواند در افراد در معرض خطر نظیر زنان باردار، افراد دارای مشکل ایمنی، نوزادان و افراد سالمند بیماری خطیر و حتی مرگ‌باری را موجب شود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه، فراوانی گونه‌های لیستریا و لیستریا مونوسیتوژنز در 277 نمونه غذایی و محیطی (سطح میز کار) جمع‌آوری‌شده از مراکز عرضه‌ی مواد غذایی در سطح شهر ارومیه به روش فنوتیپی مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از جداسازی و تعیین هویت جدایه‌ها، مقاومت آنتی‌بیوتیکی آن‌ها با استفاده از روش کربی بایر نسبت به 8 آنتی‌بیوتیک بررسی گردید. یافته‌ها: تعداد 10 نمونه از 277 نمونه‌ی موردبررسی (61/3 درصد)، ازنظر حضور جنس لیستریا مثبت بودند. تعداد 3 ایزوله (08/1 درصد) به‌عنوان لیستریا مونوسیتوژنز تعیین هویت شدند که تأیید مولکولی آن‌ها نیز با PCR با ژن plc-A انجام گرفت. فراوانی سایر گونه‌ها بدین‌صورت بود که لیستریا ایوانووی (72/0 درصد)، لیستریا سیلیگری (72/0 درصد) و هرکدام از گونه‌های ولشیمری، گرایی و اینوکوا با فراوانی (36/0 درصد) جداسازی شدند. تعداد 8 جدایه (80 درصد) به آمپی‌سیلین و 7 جدایه (70 درصد) به پنی‌سیلین G مقاوم بودند. مقاومت به کوتریموکسازول و جنتامایسین در میان ایزوله‌ها مشاهده نشد. همچنین مقاومت به اریترومایسین (20 درصد)، ریفامپین (20 درصد) و تتراسایکلین (20 درصد) بود. نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه، وجود مقاومت لیستریاهای جداسازی شده از مواد غذایی را به آنتی‌بیوتیک‌هایی که به‌عنوان انتخاب درمانی برای لیستریوز مطرح هستند، نشان داد. این مسئله نیاز جدی به برنامه‌های مراقبتی و سیستم گزارش دهی اطلاعات در مورد باکتری لیستریا را در ایران آشکار می‌سازد.  fa_IR
dc.format.extent495
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.subjectلیستریا مونوسیتوژنزfa_IR
dc.subjectالگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکیfa_IR
dc.subjectنمونه‌های محیطی و غذاییfa_IR
dc.subjectمیکروبیولوژیfa_IR
dc.titleفراوانی و مقاومت آنتی‌بیوتیکی گونه‌های لیستریا جداشده از نمونه‌های غذایی و محیطی در شهر ارومیهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار باکتری‌شناسی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران (نویسنده مسئول)fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.citation.volume30
dc.citation.issue1
dc.citation.spage21
dc.citation.epage28


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد