نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاسلامیان, فریباfa_IR
dc.contributor.authorنطقی, فرازfa_IR
dc.contributor.authorشکوری, سیدکاظمfa_IR
dc.contributor.authorسالک زمانی, یعقوبfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:38:14Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:38:14Z
dc.date.available1399-08-21T22:38:14Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:38:14Z
dc.date.issued2015-10-01en_US
dc.date.issued1394-07-09fa_IR
dc.identifier.citationاسلامیان, فریبا, نطقی, فراز, شکوری, سیدکاظم, سالک زمانی, یعقوب. (1394). تعیین اثرات شوک‌درمانی رادیال با انرژی بالا و مقایسه آن با تزریقات موضعی کورتیکواستروئید در درمان التهاب مزمن فاسیای کف پا. مجله مطالعات علوم پزشکی, 26(7), 582-593.fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-3030-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/487770
dc.description.abstractپیش‌زمینه و هدف: پلانتار فاسئیت دردی است که در اثر التهاب محل اتصال فاسیای پلانتار به قسمت داخلی توبروزیته کالکانئوس ایجاد می‌شود. هدف از این مطالعه تعیین اثرات شوک درمانی رادیال با انرژی بالا بر روی بهبود سه متغیر درد، فانکشن روزانه و رضایت بیماران و مقایسه آن با تزریقات موضعی کورتیکواستروئید در درمان التهاب مزمن فاسیای کف پا بود. مواد و روش کار: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی مقایسه‌ای در مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توان‌بخشی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، 40 بیمار مبتلا به پلانتار فاسئیت مزمن به‌طور تصادفی به دو گروه 20 نفره شوک درمانی رادیال با انرژی بالا به مدت 5 جلسه با شدت 2/0 میلی ژول بر میلی‌متر مربع و گروه تزریق موضعی شامل یک نوبت تزریق کورتیکواستروئید دپومدرول تقسیم شدند. شدت درد بر اساس مقیاس آنالوگ بصری در دو حالت صبحگاهی و در طول روز، فانکشن روزانه بر اساس پرسشنامه ایندکس عملکردی پا میزان رضایت با نظرسنجی از بیماران تعیین شد. بیماران در ابتدای مطالعه و در هفته‌های 4 و 8 پس از درمان موردبررسی و آنالیز قرار گرفتند. یافته‌ها: در این مطالعه 40 بیمار شامل 33 نفر زن و 7 نفر مرد با میانگین سنی 62/8 ± 85/42 مبتلا به پلانتار فاسئیت را در دو گروه درمان شوک درمانی و تزریقات موضعی کورتیکواستروئید مورد مقایسه قرار دادیم. تفاوت معنی‌داری بین میانگین درد صبحگاهی و روزانه و FFI بیماران در بدو مطالعه، یک و دو ماه بعد در بین دو گروه وجود نداشت. کاهش معنی‌داری در میزان درد صبحگاهی، روزانه و ایندکس عملکردی پا بیماران هر دو گروه در طول درمان وجود داشت (001/0P<). میزان کاهش درد در پایان دو ماه در گروه شوک درمانی بالای 60 درصد و در مورد بهبود فانکشن در حد 4/67 درصد بود و در گروه تزریق آستروئید نزدیک به 50 درصد بهبود درد و فانکشن حاصل شد. هرچند تفاوت معنی‌دار آماری ازنظر میزان این تغییرات بین دو گروه به دست نیامد. (P=0.068, 0.081) نتیجه‌گیری: هر دو درمان شوک درمانی و تزریق موضعی آستروئید در درمان پلانتار فاسئیت مزمن در کاهش درد و بهبود فانکشن روزانه بیماران تا دو ماه پس از درمان مؤثرند بدون آنکه تفاوت واضحی در اثربخشی درمانی داشته باشند. لیکن درمان شوک درمانی به دلیل درصد بهبودی بیشتر و رضایت بالای بیماران به‌عنوان درمان ارجح بیشتر توصیه می‌گردد.    fa_IR
dc.format.extent387
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.subjectپلانتار فاسئیتfa_IR
dc.subjectکورتیکواستروئیدfa_IR
dc.subjectشوک درمانی رادیالfa_IR
dc.subjectطب فیزیکیfa_IR
dc.titleتعیین اثرات شوک‌درمانی رادیال با انرژی بالا و مقایسه آن با تزریقات موضعی کورتیکواستروئید در درمان التهاب مزمن فاسیای کف پاfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)fa_IR
dc.contributor.departmentبیمارستان امام رضا، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentبیمارستان امام رضا، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentبیمارستان امام رضا، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentبیمارستان امام رضا، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.citation.volume26
dc.citation.issue7
dc.citation.spage582
dc.citation.epage593


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد