نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorآقاپور, علی احمدfa_IR
dc.contributor.authorنعمتی, سپیدهfa_IR
dc.contributor.authorمحمدی, امیرfa_IR
dc.contributor.authorجهانی, حامدfa_IR
dc.contributor.authorکریم‌زاده, سیماfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:34:01Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:34:01Z
dc.date.available1399-08-21T22:34:01Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:34:01Z
dc.date.issued2016-06-01en_US
dc.date.issued1395-03-12fa_IR
dc.identifier.citationآقاپور, علی احمد, نعمتی, سپیده, محمدی, امیر, جهانی, حامد, کریم‌زاده, سیما. (1395). بررسی امکان حذف اسید هیومیک با نمک‌های آهن و آلومینیوم از منابع آبی در شرایط انعقاد متداول. مجله مطالعات علوم پزشکی, 27(3), 240-247.fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-3432-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/487415
dc.description.abstractپیش‌زمینه و هدف: اسید هیومیک عامل اصلی تشکیل تری‌هالومتان‌ها (THMs) در فرایند کلرزنی آب می‌باشد که سرطان‌زای شناخته‌شده‌اند. هدف این مطالعه بررسی قابلیت حذف اسید هیومیک توسط سه ماده منعقد کننده PACl، الوم و کلرو فریک از منابع آبی و اثر آن بر پتانسیل زتا بوده است مواد و روش‌ کار: این مطالعه به‌صورت تجربی در مقیاس آزمایشگاهی انجام شده است. آزمایشات در راکتور ناپیوسته در غلظت mg/l10 اسید هیومیک، pH در محدوده 5، 7 و 9 و دوزهای منعقد کننده 10، 20 وmg/l30 انجام گرفت مقادیر پتانسیل زتا و THMs هم تحت شرایط بهینه حذف اسید هیومیک اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: این مطالعه نشان داد در دوزهای بهینه برای حذف اسید هیومیک کلروفریک با راندمان حذف 89 درصد بالاترین کارایی را داشته است و PACl با 88 درصد و الوم با 81 درصد در رتبه بعدی قرار داشتند ولی مقادیر شاخص SUVA فقط برای کلروفریک کم‌تر از محدوده مجاز (کم‌تر ازL/mg m  2) به دست آمد. همچنین در شرایط بهینه مقادیر pH، پتانسیل زتا و تری‌هالومتان به ترتیب بالای 7، mV 15- و کم‌تر از ppb50 حاصل شد. نتیجه‌گیری: کلروفریک می‌تواند برای حذف اسید هیومیک مورداستفاده قرار گیرد ولی کاربرد نمک‌های آلومینیوم امکان تشکیل THMs را افزایش می‌دهد. کلرزنی آب تصفیه‌شده با کلروفریک کاهش مقادیر تری‌هالومتان به محدوده مجاز USEPA (ppb<80) را تأیید نمود. همچنین مکانیسم غالب حذف اسید هیومیک توسط کلروفریک با توجه به مقادیر پتانسیل زتا جذب سطحی تعیین گردید.fa_IR
dc.format.extent689
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.subjectکلروفریکfa_IR
dc.subjectاسید هیومیکfa_IR
dc.subjectتری‌هالومتانfa_IR
dc.subjectانعقادfa_IR
dc.subjectبهداشتfa_IR
dc.titleبررسی امکان حذف اسید هیومیک با نمک‌های آهن و آلومینیوم از منابع آبی در شرایط انعقاد متداولfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)fa_IR
dc.contributor.department، گروه مهندسی بهداشت محیط، کمیته تحقیقات دانشجویی،دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه مهندسی بهداشت محیط،کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.contributor.department، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهیدصدوقی یزد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentشرکت آب و فاضلاب روستایی آذربایجانغربی، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه مهندسی بهداشت محیط،کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.citation.volume27
dc.citation.issue3
dc.citation.spage240
dc.citation.epage247


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد